Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο το φαινόμενο του φασισμού και του ρατσισμού έχει γνωρίσει σημαντική άνοδο και έχει λάβει σημαντικές διαστάσεις. Το κόμμα της Χρυσής Αυγής και γενικότερα η φασιστική ιδεολογία έχει εισχωρήσει και εδραιωθεί στη καθημερινότητα της σημερινής κοινωνίας εκτυλλίσσοντας την εγκληματική δράση του αρκετά συχνά και πάντα στο παρασκήνιο και μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το γεγονός βέβαια πως πλέον στα ΜΜΕ δεν προβάλλονται τα “κατορθώματα” των ταγμάτων εφόδου δεν είναι κάτι που θα ‘πρεπε να προκαλεί έκπληξη σε κανέναν.

        Είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι μέρος του συστήματος. Συνεπώς είναι απόλυτα λογικό να “καλύπτουν” τις φασιστικές δράσεις καθώς και ο φασισμός είναι κομμάτι του συστήματος ( του καπιταλισμού ) και εκτρέφεται από αυτό. Είναι τα ίδια τα αστικά κόμματα αυτά που παρέχουν νομιμοποίηση και συμβάλλουν στην “ομαλοποίηση” των φασιστικών ιδεών. Πιο συγκεκριμένα σε περιόδους μεγάλων κρίσεων του συστήματος ο φασισμός εμφανίζεται από το ίδιο το σύστημα προκειμένου να κάνει τη βρώμικη δουλειά για αυτό. Χρησιμοποιώντας τις ρητορείες του βασισμένες στο μίσος, έχει ως σκοπό την εκτόνωση και τη χειραγώγηση της λαϊκής οργής έτσι ώστε ο λαός να αποπροσανατολίζεται από τα πραγματικά του προβλήματα όπως είναι η κοινωνική και οικονομική του εξαθλίωση και να μένει μακριά από τον αγώνα και την πάλη για μια αξιοπρεπή ζωή. Αντί δηλαδή ο λαός να αντιδρά, αυτός να κάθεται άπραγος μπροστά στα ολοένα αυξανόμενα και σκληρότερα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση λόγω της κρίσης, που μοναδικό στόχο έχουν την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής του και να τα δέχεται αμάσητα μαζί με μπόλικη εύπεπτη εθνικιστική προπαγάνδα.

         Πρόσφατο τέτοιο παράδειγμα φέτος το Γενάρη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε να περάσει το πολυνομοσχέδιο με τη ψήφιση των προαπαιτούμενων της 3ης αξιολόγησης ( κατάργηση δικαιώματος στην απεργία, ψηφιοποίηση πλειστηριασμών,  ιδιωτικοποιήσεις ) που αποτελεί επίθεση στα δικαιώματα του λαού. Την ίδια χρονική περίοδο η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ πρόβαλλαν ως μείζονος σημασίας την επίλυση του Μακεδονικού, μεταφέροντας τη δημόσια κουβέντα προς το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αποπροσανατολίζοντας τη κοινή γνώμη από τα πραγματικά ζητήματα της περιόδου. Όλη αυτή η κατάσταση προσέφερε πρόσφορο έδαφος παρέμβασης για φασιστικές ομάδες προκειμένου να βγουν ξανά στο προσκήνιο. Στα συλλαλητήρια που έλαβαν χώρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πλήθος κόσμου βγήκαν για να “διαμαρτυρηθούν” νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο την ύπαρξη των φασιστών στο χώρο. Δίνοντας τους αυτό το πάτημα τα διάφορα τάγματα εφόδου εξαπέλησαν στη συνέχεια επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους ( βλέπε Libertatia )  και σε ανθρώπους του κινήματος. Βέβαια τέτοιες ενέργειες από διάφορες φασιστικές ομάδες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, αφού κατά καιρούς  έχουν παρατηρηθεί στοχευμένες και μη επιθέσεις σε αρκετούς κοινωνικούς χώρους, σε μέλη αριστερών οργανώσεων καθώς και ( που είναι και το συχνότερο) σε μετανάστες. Ειδικά από το 2012 και μετά που η Χρυσή Αυγή μπήκε και στη βουλή αυτές οι επιθέσεις έχουν αυξηθεί οι οποίες αρκετές φορές έχουν καταλήξει σε δολοφονίες, όπως για παράδειγμα αυτή του Παύλου Φύσσα το Σεπτέμβρη του ΄13. Η βαθιά σχέση κράτους -παρακράτους (συστήματος-Χρυσής Αυγής) φαίνεται και από το γεγονός ότι οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής, όπως ο Ρουπακιάς κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ ταυτόχρονα το κράτος κατακρημνίζει τις ζωές νέων ανθρώπων, όπως της Ηριάννας Β.Λ., του Περικλή και του Τ. Θεοφίλου με την παραμονή τους στη φυλακή για ένα μεγάλο προηγούμενο χρονικό διάστημα.

         Είναι πια σαφές ότι ο φασισμός δεν κρύβεται. Έχει αποκτήσει μια κοινώς αποδεκτή θέση στο δημόσιο λόγο και είναι πια ελεύθερος να εξαπολύει μίσος και οχετό προς οτιδήποτε διαφορετικό. Είναι όμως καθήκον μας σαν νεολαία να πολεμήσουμε το συγκεκριμένο φαινόμενο και να μην το αφήνουμε να βρίσκει χώρο στις σχολές, στους χώρους της δουλειάς και στην ίδια τη ζωή. Εμείς πρέπει να αντισταθούμε στο να γίνει κανονικότητα ο φασισμός. Η ανοχή σημαίνει συνενοχή στα εγκλήματά τους. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να προτάξουμε ένα μάχιμο αντιφασιστικό κίνημα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους απέναντι στη ρητορική μίσους που επιβάλλει ο φασισμός και το πολιτικό-δικαστικό σύστημα μέσω της εξοργιστικής ανοχής του. Αρνούμαστε να περπατάμε σε δρόμους με φασιστικά συνθήματα και τρικάκια. Δεν θα είμαστε θιασώτες στα εγκλήματά τους.

        

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΤΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΗ ΤΡΙΤΗ 18/9 5.30  ΜΜ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ