ΣΤΙΣ 13 ΜΑΗ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ενός σύγχρονου φοιτητή Οδοντιατρικής από Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.

Τετάρτη, 29 Απριλίου στις 5.00 μ.μ. στο ΑΕΠ
ΟΜΙΛΗΤΕΣ: Γιάννης Ζωγφράφος, καθηγητής Οδοντιατρικής σχολής Αθηνών στην έδρα της Στοματικής χειρουργικής
Στέλλα Μπάμπη, απόφοιτος Οδοντιατρικής σχολής Αθηνών και μεταπτυχιακή φοιτήτρια στην Προσθετική
 

 

         Ενώ η ανεργία καλά κρατεί -ακόμα- στην Ελλάδα, με τα ποσοστά της να φτάνουν το 60% (!) στη νέα γενιά...και η εναλλακτική λύση που προτείνεται-από πολλούς- είναι προγράμματα voucher, ΕΣΠΑ (5μηνης σύμβασης), που…προσφέρουν φθηνά εργατικά χέρια στους εργοδότες και σε αντίθεση αφαιρούν κάθε εργασιακό δικαίωμα από τον εργαζόμενο που ουσιαστικά ημιαπασχολείται για μικρό χρονικό διάστημα με μισθούς πείνας και ΚΥΡΙΩΣ χωρίς να έχει καν τη δυνατότητα συλλογικής διεκδίκησης καλύτερων όρων εργασίας! 

          Παρόμοια τύχη πιθανώς να έχουμε και εμείς... Και κάπου εδώ μπαίνει το ερώτημα: «Μετά από τη σχολή…Τι;»

Οι θέσεις Οδοντιάτρων στο ΕΣΥ, οσες υπάρχουν ακόμα, υπολειτουργούν, με αποτέλεσμα όσοι από εμάς δεν έχουμε γονείς οδοντιάτρους ή το κεφάλαιο που απαιτείται για να ανοίξουμε ένα οδοντιατρείο, να αναγκαστούμε να δουλεύουμε είτε ως βοηθοί ή ως γιατροί σε πολυκλινική, αντιμετωπίζοντας το ίδιο ζοφερό μέλλον με τα παραπάνω. Παράλληλα, ο ανταγωνισμός αυξάνεται και οι κατευθύνσεις στην εκπαίδευση είναι η συνεχής μόρφωση, τα  λεγόμενα σεμινάρια και μεταπτυχιακά στον κλάδο μας, που…ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ!!!

     Μπορεί ένα προηγούμενο διάστημα ο οδοντίατρος μπορεί να απολάμβανε ικανοποιητικές οικονομικές εισφορές. Σήμερα όμως,  ολοένα και περισσότεροι είναι αυτοί που ήδη αναγκάζονται να δουλέψουν παράλληλα με τη σχολή, για να τα βγάλουν πέρα, αντιμετωπίζοντας καθημερινά όλα αυτά συν το άγχος και την πίεση που  τους προκαλεί η σχολή

  Για όλα τα παραπάνω λοιπόν, θεωρούμε σκόπιμο να ανοίξει μια συζήτηση τόσο στο σύλλογο, όσο και στον ίδιο τον κλάδο, όχι μόνο για να προβληματιστούμε, αλλά και για να μπορέσουμε να βρούμε κάποιες πιθανές λύσεις. Πέρα από την ανεργία και την επισφάλεια, ελπίζουμε να βρούμε λύσεις και τρόπους που θα απαντούν τόσο στις αυξημένες ανάγκες και δυνατότητες της εποχής για δημόσια οδοντιατρική περίθαλψη, όσο και στις σύγχρονες ανάγκες μας!