Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟ ΦΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ...



Ο νόμος Φίλη για την παιδεία, σαν απόρροια του νόμου Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου έρχεται να εισάγει με τρόπο επιθετικό τις βασικές επιδιώξεις του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε για την παιδεία. Αν και το υπουργείο προσπάθησε να φέρει το νόμο στη βουλή τον Απρίλη, μέσω μιας τυπικά “δημοκρατικής διαδικασίας διαλόγου”, η άμεση απάντηση του φοιτητικού κινήματος όπου και όποτε πραγματοποιούταν ο διάλογος, σε συνδυασμό με το φόβο της κυβέρνησης για κινηματική αναζωπύρωση εντός των σχολών, μετέφερε την ημερομηνία κατάθεσης του νόμου κατά πάσα πιθανότητα μετά τον Ιούνη.

Αν και ο νέος νόμος φαίνεται να ενσωματώνει κάποια από τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος (κατάργηση των διαγραφών, κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος που λειτουργούσαν ως manager του Πανεπιστημίου), δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι η υλοποίηση των αιτημάτων αυτών δεν κοστίζει ιδιαίτερα στην κυβέρνηση αλλά ίσα-ίσα αποσκοπεί στην ενσωμάτωση του φοιτητικού κινήματος. Στην πραγματικότητα ο νόμος Φίλη δεν θίγει τον πυρήνα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης, του νόμου Διαμαντοπούλου και του νέου Οργανισμού. (βλέπε ανάρτηση στο http://rateaak.blogspot.gr).

Τι προβλέπει όμως ο νόμος Φίλη;;;

Άρθρο 10.1: Φοιτητές που έχουν υπερβεί τον ελάχιστο χρόνο φοίτησης σύμφωνα με το ενδεικτικό πρόγραμμα σπουδών του οικείου τμήματος προσαυξημένο κατά δύο έτη δεν δικαιούνται παροχές σίτισης, στέγασης και διευκολύνσεων στις μετακινήσεις τους, εκτός και αν ορίζεται διαφορετικά στον Εσωτερικό κανονισμό του οικείου Α.Ε.Ι.

Άρθρο 10.3δ: Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να διακόψουν τη φοίτησή τους με έγγραφη αίτησή τους στη γραμματεία του οικείου Τμήματος για όσα εξάμηνα, συνεχόμενα ή μη, επιθυμούν. Οι φοιτητές που διακόπτουν κατά τα ανωτέρω τις σπουδές τους δεν έχουν τη φοιτητική ιδιότητα καθ’ όλο το διάστημα διακοπής των σπουδών τους.

Αν και ο μέσος όρος αποφοίτησης στη σχολή μας δεν υπερβαίνει τα ν+2 χρόνια, στις περισσότερες σχολές ο μ.ο. αυτός υπερβαίνει το όριο αυτό κατά πολύ, λόγω πλήθους μαθημάτων (π.χ. πανω από 20 μαθήματα ανά έτος στο Γεωπονικό). Τι γίνεται λοιπόν με τους φοιτητές που πρέπει να εργάζονται ταυτόχρονα με τις σπουδές τους γιατί απλά δεν την παλεύουν οικονομικά ούτε αυτοί ούτε οι οικογένειες τους (και άρα ξεπερνάνε το όριο των ν+2 ετών ή αναγκαζονται να διακόψουν για κάποιο χρονικό διάστημα); Το να χάνουν το αυτονόητο δικαίωμα των δωρεάν φοιτητικών παροχών (σιτιση, στέγαση, μεταφορες ) στερεί τη δυνατότητα συνέχισης των σπουδών αφού το ενοίκιο, η σίτιση και τα εισητήρια στις μεταφορές είναι τεράστια έξοδα για τους φοιτητές και την οικογενειά τους. Διαμορφώνεται λοιπόν ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα ταξικών φραγμών μόνο για αυτούς που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, ενώ η πληττόμενη πλειοψηφία και ειδικά τα κατώτερα στρώματα δε θα επιλέγουν καν την πανεπιστημιακή εκπαίδευση γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι αδυνατούν να τελειώσουν στα ν+2 χρόνια.

Άρθρο 11.1β: Οι Διδακτικές Μονάδες ανά ακαδημαϊκό εξάμηνο ισούνται με το σύνολο των εβδομαδιαίων ωρών θεωρητικής και εργαστηριακής διδασκαλίας εντός του Τμήματος ή της μονοτμηματικής Σχολής όπως ορίζεται στο Πρόγραμμα Σπουδών προσαυξημένο με τον αριθμό ωρών που αντιστοιχούν στην εκπόνηση ασκήσεων, εκθέσεων εργασιών, δοκιμίων και μελετών.

Άρθρο 11.1γ: Ο αριθμός των Δ.Μ., που αντιστοιχεί σε ένα ακαδημαικο εξάμηνο, ισοδυναμεί με τις πιστωτικές μονάδες του Ευρωπαικού Συστήματος Μεταφοράς και Συσσωρευσης Πιστωτικών Μονάδων για το εξάμηνο αυτό.

Στην καθημερινότητα της οικονομικής κρίσης, της ανεργίας και της επισφάλειας , η ύπαρξη πιστωτικών μονάδων, που εν τέλει καθορίζει και το πόσο χρήσιμος είσαι για την αγορά, καλλιεργεί αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των φοιτητών, τον ατομικισμό και καταλύει κάθε έννοια συναδελφικότητας. Επιπλέον πτυχία με διαφορετικές πιστωτικές μονάδες (και άρα μη ενιαία) καλλιεργούν τον ανταγονισμο και στο χώρο της εργασίας και κάνουν τη συλλογική διεκδίκηση να μοιάζει αδύνατη λόγω διαφορετικών δικαιωμάτων στην αγορά. Σημεώνεται ότι ο αριθμός των Δ.Μ. καθορίζεται από την Ε.Ε. πάντα συμφωνα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου μέσα στο πανεπιστήμιο.

Άρθρο 14.10: “ένωση καινοτομίας (Innovation Union)”: πρωτοβουλία που εντάσσεται στη δράση “Ευρώπη 2020” και έχει ως στόχο, με κατάλληλη προώθηση από το ανώτατο πολιτικό επίπεδο, τη διαμόρφωση μιας στρατηγικής προσέγγισης της καινοτομίας, ώστε να αντιμετωπιστούν προκλήσεις, όπως η κλιματική αλλαγή, η ασφάλεια του εφοδιασμού με ενέργεια και τρόφιμα, η υγεία και η δημογραφική γήρανση.

Με λίγα λόγια η οποιαδήποτε καινοτόμα ιδέα θα πρέπει να ακολουθεί τις επιταγές της Ε.Ε. εξυπηρετώντας ανάγκες ττων καπιταλιστών και άρα όχι της κονωνίας.

Άρθρο 14.11: “επιστημονικό και τεχνολογικό πάρκο ΕΤΠ”: περιοχή ή δίκτυο διαμορφωμένων περιοχών, που δημιουργούνται με σκοπό: την ενίσχυση δεσμών των ακαδημαϊκών, ερευνητικών και τεχνολογικών φορέων με τις επιχειρήσεις και τους λοιπούς φορείς, τη μεταφορά τεχνολογίας και τη διάδοση της καινοτομίας και την υποστήριξη νέων επιχειρηματικών προσπαθειών.

Αυτό πρακτικά σημαίνει την άμεση συσχέτιση της πανεπιστημιακής έρευνας με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων και την ίδρυση νέων που δεν απαντάνε επί της ουσίες στις ανάγκες του λαού (π.χ. 24ωρα οδοντιατρεία=μισθωτή εργασία με 500 ευρώ max και κατάργηση των ωραρίων) . Ας μην πάμε πολύ μακριά αφού ήδη στη σχολή μας το μεταπτυχιακό των εμφυτευμάτων χρηματοδοτείται και καθορίζεται από τη Strauman. Παράγεται λοιπόν από το Πανεπιστήμιο γνώση και τεχνολογία για τις ανάγκες της κοινωνίας;;; Πολύ αμφιβάλλουμε!!

15. «έρευνα» οποιαδήποτε συστηματική και δημιουργική εργασία που αναλαμβάνεται με σκοπό την αύξηση της γνώσης, συμπεριλαμβανομένης της γνώσης του ανθρώπου, του πολιτισμού και της κοινωνίας.

Άρθρο 14.25: “ευρωπαϊκός χώρος έρευνας”: πλαίσιο εργασίας που περιγράφει και συστηματοποιεί τις ερευνητικές δραστηριότητες και την πολιτική καινοτομίας σε ολόκληρη την Ευρώπη και περιλαμβάνει: α) την εσωτερική αγορά για την έρευνα, στο πλαίσιο της οποίας ερευνητές, τεχνολογία και γνώση διακινούνται ελεύθερα, β) το συντονισμό σε ευρωπαϊκό επίπεδο των εθνικών και περιφερειακών ερευνητικών δραστηριοτήτων, προγραμμάτων και πολιτικών, γ) την εφαρμογή και χρηματοδότηση πρωτοβουλιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τη συγκέντρωση και την εντατικοποιήση των προσπαθειών έρευνας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και το συντονισμό τους με εθνικές και διεθνείς πρωτοβουλίες.

Όλα τα παραπάνω είναι μόνο μια αδρή εικόνα για το Πανεπιστήμιο που χρόνια Ε.Ε. και κυβερνήσεις πασχίζουν να διαμορφώσουν (βλέπε ένταξη επιχειρηματιών σε επιτροπές υπεύθυνες για την πανεπιστημιακή έρευνα). αλλά βρίσκουν ΠΑΝΤΑ το φοιτητικό κίνημα απέναντί τους.

Η απάντησή μας!


Με όπλο τους φοιτητικούς συλλόγους, τις γενικές συνελεύσεις, επιδιώκουμε να συνενώσουμε όλα τα ρυάκια της αμφισβήτησης.Συγκροτούμε ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα που σε κοινή δράση με τους εργαζόμενους εντός των σχολών αλλά και το υπόλοιπο εργατικό κίνημα εκτός αυτών, δε θα επιτρέψει την ψήφιση του νόμου Φίλη και θα επιβάλλει τις δικές μας ανάγκες για μόρφωση, δουλειά, ελευθερίες, κόντρα σε κυβέρνηση-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο των δικών μας αναγκών και όχι των δικών τους συμφερόντων!

Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.



Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΝΕΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Ε.Κ.Π.Α;

ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΝΕΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ Ε.Κ.Π.Α;

Άρθρο Β3
5. Με απόφαση της Συγκλήτου, έπειτα από πρόταση της Κοσμητείας της οικείας Σχολής, καθορίζονται οι προϋποθέσεις παροχής υπηρεσιών από τα Πανεπιστημιακά Εργαστήρια σε ιδιώτες και κάθε νομικής μορφής Οργανισμούς.
Αυτό πρακτικά σημαίνει παραχώρηση των Εργαστηρίων σε ιδιώτες, με αποτέλεσμα την επέμβαση των τελευταίων στο πρόγραμμα σπουδών, το οποίο θα εξειδικεύεται σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς.

Άρθρο Δ16
Επώνυμες έδρες
1. Με απόφαση του Πρύτανη, εκδιδόμενη έπειτα από εισήγηση της Κοσμητείας της οικείας Σχολής και σύμφωνη γνώμη της Συγκλήτου και εγκρινόμενη από το Συμβούλιο, δύναται να ιδρύεται και να λειτουργεί σε Σχολή επώνυμη έδρα διδασκαλίας και έρευνας, σε συγκεκριμένη γνωστική περιοχή.
2. Για την ίδρυση της έδρας απαιτείται η δωρεά στο ίδρυμα από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, ημεδαπό ή αλλοδαπό, κεφαλαίου για την κάλυψη των δαπανών της διδακτικής και γενικότερης επιστημονικής δραστηριότητας της έδρας για περίοδο τουλάχιστον πέντε (5) ετών.


Άρθρο Ε2
Χρηματοδοτούμενα ερευνητικά προγράμματα – Πόροι
1.                     Οι ερευνητικοί πόροι του Πανεπιστημίου αποκτώνται με διαφανείς διαδικασίες, από πηγές συμβατές με τη φύση του. Οι κύριες πηγές είναι οι επιχορηγήσεις του Κράτους προς το Ίδρυμα από τον τακτικό προϋπολογισμό και από τον προϋπολογισμό δημοσίων επενδύσεων, χρηματοδοτήσεις από Εθνικούς και Κοινοτικούς φορείς, δημόσιους ή ιδιωτικούς, ή και φυσικά πρόσωπα.

Πλέον οι ιδιώτες θα αποτελούν ξεχωριστό κομμάτι του Πανεπιστημίου, αφού θα μπορούν οι ίδιοι να ιδρύουν έδρες στη σχολή, που θα τους παρέχουν έρευνα με ελάχιστο κόστος.

Άρθρο Γ21
Αρμοδιότητες και τακτικές συνεδριάσεις Κοσμητείας
ιη) Έπειτα από εισήγηση της Γενικής Συνέλευσης του οικείου Τμήματος αποδίδει πιστωτικές μονάδες σε κάθε δραστηριότητα του προγράμματος προπτυχιακών ή μεταπτυχιακών σπουδών.
ιζ) Εκφράζει γνώμη προς τον Πρύτανη, προκειμένου αυτός να εισηγηθεί προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού την υποβολή πρότασης για την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο θα ορίζεται το σύνολο των πιστωτικών μονάδων που απαιτούνται για την απονομή τίτλου σπουδών από όλα τα ομοειδή προγράμματα σπουδών.

Εισάγεται η έννοια των πιστωτικών μονάδων (credits), ενώ ταυτόχρονα διασπάται πλήρως η έννοια του πτυχίου, που υποκαθίσταται από τον ατομικό φάκελο προσόντων. Οι φοιτητές υποχρεούνται πλέον, να κυνηγούν συνεχώς πιστωτικές μονάδες που θα απαιτούνται για να πάρουν πτυχίο (240 πιστωτικές μονάδες) και για να κάνουν μεταπτυχιακό (60 πιστωτικές μονάδες). Αυτές θα τις μαζεύουν, μέσα από το πρόγραμμα κάθε εξαμήνου, τα σεμινάρια που θα παρακολουθούν και από τα προγράμματα δια βίου μάθησης…Ετσι, καλλιεργείται ο ανταγωνισμός μεταξύ των φοιτητών αλλά και των αυριανών εργαζόμενων για το ποιος θα αποκτήσει περισσότερα credits και θα διαπραγματευτεί με καλύτερους όρους με τον αυριανό εργοδότη.


                                                    Άρθρο Δ1
Διάρθρωση των σπουδών

2. Το Πανεπιστήμιο δύναται, αν το επιθυμεί, να οργανώνει και παρέχει προγράμματα σπουδών δια βίου μάθησης, που οδηγούν στην απονομή αντίστοιχων πιστοποιητικών μη τυπικής εκπαίδευσης, κατά την έννοια της περίπτωσης 4 του άρθρου 2 του ν. 3879/2010.
Πρόκειται ουσιαστικά για εμπόριο γνώσης, για προγράμματα της πλάκας είτε για μαθήματα που ενώ θα έπρεπε να διδάσκονται στο δομημένο πρόγραμμα σπουδών, αφαιρούνται και πουλιούνται «με το κομμάτι».Σε σχολές του ΕΚΠΑ ήδη με δίδακτρα που κυμαίνονται από 80 - 1600 ευρώ, ο καθένας μέσα σε μερικούς μήνες μπορεί να πάρει πιστοποιητικό για κάποια ειδικότητα.
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς, πόσο δύσκολο θα είναι για κάποιον που δεν μπορεί να καταθέσει το αντίστοιχο ποσό για να παρακολουθήσει όλα τα παραπάνω, να πάρει πτυχίο ή κάποιο πιστοποιητικό επανακατάρτισης. Πολλά απ’ αυτά τα προγράμματα θα χρηματοδοτούνται απ’ ευθείας από επιχειρήσεις για να βγάζουν εργαζομένους εξειδικευμένους, κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους...

Άρθρο Δ10
Συγγράμματα
1. Διδακτικό σύγγραμμα θεωρείται κάθε έντυπο ή ηλεκτρονικό βιβλίο, περιλαμβανομένων των ηλεκτρονικών βιβλίων ελεύθερης πρόσβασης, καθώς και των έντυπων ή ηλεκτρονικών ακαδημαϊκών σημειώσεων, ύστερα από την κατ’ έτος έγκρισή τους από τις Συνελεύσεις των Τμημάτων, το οποίο ανταποκρίνεται κατά τρόπο ολοκληρωμένο στο γνωστικό αντικείμενο ενός μαθήματος και καλύπτει ολόκληρο ή το μεγαλύτερο μέρος της ύλης και του περιεχομένου του, όπως αυτά καθορίζονται στον κανονισμό προπτυχιακών σπουδών, σύμφωνα με το εγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών της οικείας Σχολής.
             
Στην παράγραφο για τα συγγράμματα, δεν αναφέρεται τίποτα σχετικά με το αν τα συγγράμματα θα διανέμονται δωρεάν, ενώ δίνεται μεγαλύτερη βαρύτητα στα ηλεκτρονικά βιβλία και σημειώσεις, που τις τυπώνουν οι ίδιοι οι φοιτητές και σε αυτούς δεν κοστίζουν τίποτα.
                                       
Άρθρο Γ3
Ορισμός και ανάδειξη εκπροσώπων στα Συλλογικά Όργανα
2. Όπου σε συλλογικό όργανο προβλέπεται εκπροσώπηση φοιτητών, οι εκπρόσωποι εκλέγονται από το σύνολο των ενεργών φοιτητών της οικείας μονάδας (Πανεπιστημίου, Σχολής ή Τμήματος), με ενιαίο ψηφοδέλτιο και άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία. Υποψήφιοι μπορούν να είναι οι προπτυχιακοί φοιτητές που έχουν διανύσει το πρώτο έτος σπουδών οι μεταπτυχιακοί φοιτητές κατά το πρώτο έτος φοίτησής τους και οι υποψήφιοι διδάκτορες που διανύουν τα τρία πρώτα έτη από την εγγραφή τους ως υποψήφιοι διδάκτορες.
Εφόσον οι εκπρόσωποι των φοιτητών δεν αναδειχθούν κατά την ανωτέρω διαδικασία, το συλλογικό όργανο έχει νόμιμη συγκρότηση και συνεδριάζει εγκύρως χωρίς τους εκπροσώπους των φοιτητών. Ο αριθμός των εκπροσώπων αυτών δεν λαμβάνεται υπ’ όψη για τον υπολογισμό της απαρτίας και της πλειοψηφίας.

Οι φοιτητές ΔΕΝ μπορούν να παρεμβαίνουν άμεσα σε συλλογικά όργανα. Ακόμα και αν οριστεί εκπρόσωπος τους, το κάθε όργανο μπορεί να συνεδριάσει και χωρίς αυτόν. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως π.χ. στην Κοσμητεία, ο εκπρόσωπος των φοιτητών ΔΕΝ έχει ούτε δικαίωμα ψήφου, όπως προβλέπει το σχετικό άρθρο (Άρθρο Γ20/1). Στην ουσία, συνεχίζεται η προσπάθεια αντιδραστικής παρέμβασης στο φοιτητικό κίνημα, στα συλλογικά του όργανα, στους συλλόγους.Θέλουν να μετατρέψουν τους συλλόγους σε «αδελφότητες» όπως στις ΗΠΑ και στην ΕΕ που οι φοιτητές δεν θα εκλέγουν τα όργανα πάλης τους αλλά τους εκπροσώπους τους που θα συζητούν στα όργανα διοίκησης με τα στελέχη των επιχειρήσεων για μπίζνες.
Τα προβλήματα μας πλέον θα μας τα λύνει ο «Συνήγορος του φοιτητή», που θα είναι καθηγητής και θα στοχεύει στην εύρυθμη λειτουργία της Σχολής!


Άρθρο Θ2
Πειθαρχικά παραπτώματα
2. Πειθαρχικό παράπτωμα για τους προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές καθώς και υποψηφίους διδάκτορες συνιστά η παραβίαση της κειμένης νομοθεσίας και των αποφάσεων των οργάνων του Πανεπιστημίου. Για την εν λόγω κατηγορία πειθαρχικά παραπτώματα είναι ιδίως:
α) Η χρήση μέσων ή μεθόδων που παραβιάζουν το αδιάβλητο των εξετάσεων.
β) Η εκ προθέσεως καταστροφή περιουσίας του Ιδρύματος.
γ) Η εκούσια παρεμπόδιση της εύρυθμης λειτουργίας του         ιδρύματος και των υπηρεσιών του.
Σε περίπτωση διάπραξης πειθαρχικού παραπτώματος από φοιτητή μπορούν να του επιβληθούν, ανάλογα με τη βαρύτητα του παραπτώματος, οι ακόλουθες ποινές:
α) έγγραφη επίπληξη, β) αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας από ένα μήνα μέχρι ένα έτος, γ) οριστική διαγραφή.
Όποιος αντιδρά και σηκώνει το κεφάλι, μπορεί πλέον να διαγραφεί οριστικά από το Πανεπιστήμιο! Επίσης, εάν κάποιος κοπεί σε ένα μάθημα παραπάνω από 3 φορές θα διαγράφεται…

Το ίδιο βεβαίως, ισχύει και για τους εργαζόμενους του Πανεπιστημίου, οι οποίοι δεν πρέπει να τοποθετούν τις δικές τους προτεραιότητες, ανάγκες και ιδέες πάνω από το Πανεπιστήμιο…
Άρθρο Ι 3
Κανόνες δεοντολογίες για τους καθηγητές,
και το υπόλοιπο διδακτικό, ερευνητικό και διοικητικό προσωπικό

4. Θεωρείται αυτονόητο ότι κανένας εργαζόμενος στο Πανεπιστήμιο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τοποθετεί τις δικές του προτεραιότητες πάνω από αυτές του Πανεπιστημίου. Το προσωπικό του Πανεπιστημίου πρέπει να καταβάλλει κάθε προσπάθεια να διαχωρίσει τις προσωπικές του πεποιθήσεις από τα επαγγελματικά του καθήκοντα, έτσι ώστε αυτές να μην επηρεάζουν με αρνητικό τρόπο την εκπλήρωση της αποστολής του.


Η απάντησή μας!
Με όπλο τους φοιτητικούς συλλόγους, τις γενικές συνελεύσεις και μία δημοκρατία όπου ο καθένας και όλοι μαζί αποφασίζουμε για το μέλλον, επιδιώκουμε να συνενώσουμε όλα τα ρυάκια της αμφισβήτησης.Τις απλήρωτες και απολυμένες καθαρίστριες, τους απολυμένους διοικητικούς και φύλακες .Συγκροτούμε ένα μαζικό φοιτητικό κίνημα που σε κοινή δράση με τους εργαζόμενους θα καταργήσει τον καινούριο οργανισμό και θα επιβάλλει τις δικές μας ανάγκες για μόρφωση, δουλειά, ελευθερίες. Παλεύουμε για ένα πανεπιστήμιο των δικών μας αναγκών και όχι των δικών τους συμφερόντων.

 
 Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.