Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018

~ΓΙΑ ΤΗΝ 6η ΔΕΚΕΜΒΡΗ~




"Δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του καθεστωτικού μέσου που ανέβασε το βίντεο να σιγάσει τον ήχο και να θολώσει την εικόνα. Γιατί αλλιώς οι δολοφόνοι θα είχαν πρόσωπα και φωνές. Φωνές που θα ούρλιαζαν για θάνατο και πρόσωπα που θα είχαν την όψη του.
…να μη συνηθίσουμε τον θάνατο.

Να συνθλίψουμε τα αυτονόητα, τις αυταπάτες και τους κανίβαλους αυτού του κόσμου."

  Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια ο Αλέξης Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από σφαίρα από το όπλο του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα, ο οποίος δολοφονεί εν ψυχρώ το 15χρονο μαθητή. Την ίδια κιόλας νύχτα της δολοφονίας αλλά και τις επόμενες ημέρες η οργή του κόσμου ξεσπά για το γεγονός μα και για ένα μέλλον το οποίο διαγραφόταν θολό με τα σύννεφα της κρίσης να πλανούνται πάνω από τη χώρα. Με ένα πρωτοφανές κύμα αντιδράσεων σε όλη την Ελλάδα ξεσπούν καταλήψεις σχολείων και πανεπιστημίων γίνονται μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και εκτεταμένες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής.
   Μπορεί τα γεγονότα του Δεκέμβρη να μην κατάφεραν να οδηγήσουν σε ένα ευρύτερο κίνημα το οποίο να μπορέσει να ενσωματώσει και άλλα αιτήματα του λαού ωστόσο πέτυχε να καταδείξει το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος και όσων το υπηρετούν. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση προσπάθησαν, ανεπιτυχώς βέβαια,να καλύψουν τα πραγματικά γεγονότα, ενώ η κρατική καταστολή εκείνων των ημερών αλλά και των επετείων της 6ης Δεκέμβρη έχει υπάρξει ιδιαίτερα σφοδρή. Δέκα χρόνια αργότερα μετά και τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει στο ελάχιστο. Τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση παραμένουν άρρηκτα συνδεδεμένα με την εξουσία και τα συμφέροντα του κεφαλαίου με την προβολή εθνικιστικών και φασιστικών συλλαλητηρίων ως υγιώς λαϊκών και  πατριωτικών, με παραπλανητικούς τίτλους αποποίησης ευθύνης και δικαιολόγησης αποτρόπαιων πράξεων και ξεδιάντροπα γκάλοπ υπέρ ή κατά της δολοφονίας του “ ομοφυλόφιλου ληστή και τοξικομανή” Ζακ από “φιλήσυχο οικογενειάρχη” πολίτη. Παράλληλα οι δυνάμεις κρατικής καταστολής ακόμα έχουν το ελεύθερο να δρουν όπου όπως θέλουνε με πρόσφατο τρανταχτό παράδειγμα το πέσιμο με αύρες(!!) τη 17η Νοέμβρη και ενώ η πορεία είχε μόλις τελειώσει χωρίς να συμβεί το οτιδήποτε κατά τη διάρκεια της.
  Σήμερα δέκα χρόνια μετά το νόημα εκείνου του Δεκέμβρη παραμένει αναλλοίωτο. Σε μία περίοδο που η ελληνική κοινωνία βάλλεται ποικιλοτρόπως με εθνικιστικές και φασιστικές ρητορείες και δράσεις όπως η δολοφονία του Ζακ, οι καταλήψεις υποκινούμενες από τη Χρυσή Αυγή σχολείων για τη Μακεδονία και η δολοφονία Αλβανού εργάτη από φασίστα στη Λευκίμμη. Όπως αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς η επίθεση του συστήματος απο τοτε μέχρι και σήμερα είναι καθημερινή και προσπαθεί ολο και περισσότερο να νομιμοποιήσει τον φόβο. Όταν το σύστημα φτάνει σε μια από τις κρίσεις που γεννά και δεν μπορεί πλέον να πείσει με το σαθρό αφήγημά του τον λαό επιστρατεύει τον μόνο τρόπο που έχει για να μας βάζει στον ίσιο δρόμο την καταστολή. Είτε βάζοντας τον λαό να αυτοκαταστέλλεται ,στην οποία περίπτωση το σύστημα βγάζει τους φασίστες από τις τρύπες τους, είτε πιο άμεσα με τη χρήση της αστυνομικής καταστολής. Γιατί ας μην γελιώμαστε η αστυνομία είναι το μακρύ χέρι του κράτους που χτυπάει συνταξιούχους που διαδηλώνουν για τις κομμένες συντάξεις τους, δολοφονεί νεαρούς στα Εξάρχεια , γεννά ζαρντινιέρες, ξυλοκοπεί μετανάστες και κρατούμενους.

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε στο σήμερα και εν όψει της 6ης Δεκέμβρη είναι πως αυτη η ημερομηνία δεν είναι άλλο ένα μνημόσυνο- πορεία. Όπως τότε ο λαός ξέσπασε με έναν ίσως τυφλό και στρεβλό τρόπο στην καπιταλιστική κρίση που κατέστρεφε την καθημερινότητά του, έτσι λοιπόν και σήμερα πρέπει οργανωμένα και συντεταγμένα να βγούμε στους δρόμους και να δηλώσουμε ανοικτά πως το συστημά τους δεν μας χωράει, πως οι αστικές τους κυβερνήσεις και το κράτος που δολοφονεί εργάτες και πρόσφυγες καθημερινά στα σύνορα, βρίσκει το λαό απεναντί του και να δηλώσουμε όλοι μαζί πως δεν φοβόμαστε κανένα κράτος και κανένα μπάτσο και θα μας βρίσκουν απέναντι τους στους δρόμους. Γιατί στους δρόμους ο λαός κερδίζει τις μάχες και όχι από τον καναπέ του ή απο τις κάλπες που τον καλούν να ψηφίσει τον διαχειριστή του. Στους δρόμους εκφράζεται η νεολαία και παλεύει για τα χαμένα της όνειρα. Ας γίνει λοιπόν η 6η Δεκέμβρη η αρχή. Για να διεκδικήσουμε την παιδεία (ήδη οι μαθητές με τις κινητοποιήσεις τους δείχνουν το δρόμο) που θέλουμε , για να διεκδικήσουμε την εργασία και τις εργασιακές συνθήκες που μας αξίζουν, για να πούμε ένα ηχηρό ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ για να διεκδικήσουμε την ζωή που μας αξίζει.

ΟΛΟΙ/ΕΣ στην πορεία της Πέμπτης 06/12: 
12.00 στα Προπύλαια (μαθητική - φοιτητική πορεία)
18.00 στα Προπύλαια, με πολιτικές οργανώσεις και σωματεία

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ
Του Ζακ
Του Petrit Zifle
Toυ Φύσσα
Και όλων όσων βλέπουν τη ζωή τους
να πεθαίνει καθημερινά

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018


Στο ίδιο έργο θεατές…

Είμαστε προς το τέλος της παράτασης της προηγούμενης χρονιάς. Ωστόσο οι καταστάσεις που φέρανε τη σχολή σε σημείο να κλείσει τις κλινικές δεν φαίνεται να έχουν εκλείψει. Ενώ πέρυσι οι απεργίες των καθηγητών προέβαλαν και ως αίτημα την υποχρηματοδότηση της σχολής και θα περίμενε κανείς ότι εφόσον ανοίξαμε φέτος αυτό λογικά θα έπρεπε να είχε λυθεί, τα γεγονότα ομολογούν το αντίθετο. Σταδιακά λείπουν διάφορα υλικά (πλαστικοί δίσκοι, τολύπια κά) και φτάσαμε στο σημείο Τετάρτη πρωί να μην υπάρχουν μάσκες, γάντια και σιελαντλίες, υλικά χωρίς τα οποία δεν καθίζεις ασθενή στην οδοντιατρική έδρα ενώ κατά τη διάρκεια των κλινικών τελειώνουν διάφορα άλλα υλικά. Τα προβλήματα όμως δεν τελειώνουν εκεί… Τραγικές ελλείψεις παρατηρούνται και στα εργαστήρια. Παράλληλα, ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα οι καθηγητές μας δήλωναν ότι θα βοηθήσουν στην ομαλή διεξαγωγή των εξεταστικών που χάθηκαν το προηγούμενο έτος και την ομαλή εισαγωγή των προκλινικών ετών στις κλινικές, η πτυχιακή εξεταστική γίνεται υπό το βάρος των κλινικών και το πρόγραμμα λειτουργίας της ΚΣΑΑ δεν έχει ακόμα διευκρινιστεί. Θα συνεχίσουμε να εκπαιδευόμαστε μέσω μιας κατ’ επίφασης Κλινικής Συνολικής Αντιμετώπισης με δύο αντικείμενα ανά μέρα και με καμία Παρασκευή, πρόγραμμα παράλογο που μόνο χάσιμο κλινικού χρόνου έχει να προσφέρει ; Ή θα διεκδικήσουμε ένα πρόγραμμα χωρίς ελλείψεις, με περιστατικά βασισμένα στις ανάγκες της εκπαίδευσής μας που θα βάζει πραγματικά καθημερινά τη συνολική αντιμετώπιση του ασθενή; Η αλλαγή αυτή υποτίθεται πως έγινε πέρυσι  ως μέσο πίεσης των καθηγητών προς το Υπουργείο προκειμένου να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους. Εφόσον φέτος αυτά έχουν ικανοποιηθεί, γιατί επιμένουν άραγε ακόμα στο παλιό;
Αλλά για να μην χάνουμε και την μεγάλη εικόνα, την ίδια στιγμή φοιτητές στο ΕΚΠΑ στις «καθηγητικές» σχολές και στο ΦΠΨ απειλούνται με διάσπαση του πτυχίου τους και απώλεια της διδακτικής επάρκειας. Οι φοιτητές των σχολών αυτών πήραν απόφαση για κινητοποίηση στο Υπουργείο Παιδείας όπου κατάφεραν να μπουν στο γραφείο του υπουργού και να του θέσουν τα αιτήματά τους παράλληλα με μαθητές που κινητοποιούνται για τις αλλαγές που φέρνει το νέο Λύκειο στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης  παρόμοια προβλήματα υπάρχουν και στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο όπου διασπάσεις των τμημάτων έχουν μπει στην ατζέντα, ενώ παράλληλα συγχωνεύονται με τμήματα του ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδος. Και εκεί οι φοιτητές απάντησαν έπειτα από συνέλευση του συλλόγου  με κατάληψη της σχολής. Όλα αυτά τα μέτρα είναι απόρροια του Νόμου Γαβρόγλου, που σκοπεύουν στην σταδιακή διάλυση και επιχειρηματική ανασυγκρότηση του πανεπιστημίου.  Βλέπουμε ξεκάθαρα, ότι και αυτή η κυβέρνηση, όσο και να διαμηνύει τα αντίθετα, συνεχίζει να εφαρμόζει πιστά τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. και του Ο.Ο.Σ.Α. για την παιδεία. Ενώ παράλληλα, η δεξιά αντιπολίτευση της ΝΔ και η ΔΑΠ μέσα στις σχολές μιλάει για μη κρατικά και ιδιωτικά πανεπιστήμια.    
Εμείς, δεν συντασσόμαστε με κανένα σχέδιο από τα παραπάνω, παίρνουμε την κατάσταση στα χέρια μας και παλεύουμε για το πρόγραμμα σπουδών που μας αξίζει, για δημόσια και δωρεάν παιδεία και για δουλειά σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες και επιθυμίες μας. Προχωράμε την επόμενη περίοδο σε μαζικές συνελεύσεις ετών, παράσταση διαμαρτυρίας στον υπεύθυνο των κλινικών και τον πρόεδρο και Γενικές Συνελεύσεις. Συντονιζόμαστε με τις άλλες σχολές που έχουν βγει μαχητικά στο προσκήνιο, ώστε να γίνουμε το φοιτητικό κίνημα που απαιτούν οι καιροί απέναντι σε κάθε καταπίεση.



Ο μεγάλος αδερφός… η νέα μαφία

Είμαστε μια από τις γενιές της τεχνολογίας. Μάλιστα πολλοί από εμάς είχαν από πολύ μικρή ηλικία Internet στο σπίτι, προλάβαμε τα χαζά αλλά και τα έξυπνα κινητά αλλά και τις διάφορες γενιές social media, τα οποία έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Περνάμε πολλές ώρες της μέρας στο Internet κάνοντας διάφορες δουλειές από το να χαζολογούμε στο facebook, να μιλαμε μέσω skype, κάνοντας online αγορές, e- banking, διαβάζοντας άρθρα κλπ. Για όλα αυτά όμως απαιτείται ηθελημένα ή μη να μοιραστούμε κάποιες πληροφορίες με τρίτους. Ξέρουμε όμως όλες αυτές τις πληροφορίες ποιος τις διαχειρίζεται, ποιος τις χρησιμοποιεί και με ποιό σκοπό;
To facebook και το tweeter έχουν στραμμένα τα μικρόφωνα των συσκευών μας πάνω μας.”
Πιθανώς όλοι έχουμε ακούσει ή διαβάσει κάπου την παραπάνω «είδηση» ή πιθανώς πολλοί έχουμε βρεθεί να συζητάμε με φίλους για κάποιο προϊόν και να βλέπουμε μετά στα social media σχετικές διαφημίσεις. Εγείρεται λοιπόν το εξής εύλογο ερώτημα: «τα smartphones μας ακούνε και στη συνέχεια μας πλασάρουν στοχευμένες διαφημίσεις ;». Οι ειδικοί λένε πως είναι πιθανό αλλά οι εταιρίες ξέρουν ήδη τόσα πολλά για σένα που δεν έχουν ανάγκη να κρυφακούνε κιόλας. O Sandy Parakilas, πρώην διευθυντής επιχειρήσεων του Facebook, δήλωσε πως κατά τη γνώμη του κάτι τέτοιο είναι απίθανο διότι η συλλογή και η ανάλυση συνεχόμενων ηχητικών αρχείων από τόσα κινητά τηλέφωνα θα κόστιζε πολύ και οι λογαριασμοί των κινητών θα ήταν πιο υψηλοί. Έτσι κι αλλιώς οι εταιρίες δεν χρειάζεται να σε ακούν για να ξέρουν τι σκέφτεσαι. Ξέρουν τόσα πολλά για εσένα και αυτό τους δίνει τη δυνατότητα να κάνουν εικασίες σχετικά με το τι να διαφημίσουν και να είναι απρόσμενα ακριβείς.
Και αυτό γιατί μπορούν να έχουν στη διάθεσή τους πολλά από τα προσωπικά σου δεδομένα συμπεριλαμβανομένων posts, shares και online αναζητήσεων.
Ο CEO και ιδρυτής της Duckduckgo Gabriel Weinberg δήλωσε: « Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερα πιο διεισδυτικό. Και πιστεύω πως θα συνεχίσει προς αυτή την κατεύθυνση αν δεν το σταματήσουμε.»
Η αλήθεια είναι πως η Google έχει τη δυνατότητα να σε παρακολουθεί μέσω διασταυρούμενων ad, αναζητήσεων, χαρτών και τοποθεσιών, Youtube, βιβλίων. Επίσης έχει πρόσβαση στο 70% των συναλλαγών μέσω πιστωτικών και χρεωστικών καρτών. Μάλιστα μαζί με το Facebook αλλά και άλλες εταιρίες παρακολουθούν πολλά από αυτά που κάνεις online. Χρησιμοποιώντας κρυφές τεχνολογίες παρακολούθησης, οι εταιρίες μπορούν να δουν πολλές από τις ιστοσελίδες που εσύ και τα άτομα που συνδέονται με εσένα επισκέπτονται, επιτρέποντάς τους να στοχεύσουν καλύτερα τις διαφημίσεις τους. Σύμφωνα με το συγγραφέα μιας μελέτης, η Google έχει trackers σε 76% των ιστοσελίδων ενώ το Facebook σε παρακολουθεί στο 23% των ιστοσελίδων.
Το ευρύ κοινό σίγουρα δεν καταλαβαίνει το όλο παιχνίδι τον εταιριών που στήνεται στην πλάτη του όταν η συλλογή πληροφοριών έχει γίνει ένα πεδίο κέρδους λαμπρό με στόχο τον καταναλωτισμό μέσω της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων σου. Κάτι που σίγουρα είναι ιδιαίτερα τρομακτικό.
Cambridge Analytica ,Facebook και Αμερικανικές Εκλογές.
Σύμφωνα με την Observer ,που παραθέτει έγγραφα της εταιρίας και πρώην υπαλλήλων , η Cambridge Analytica «έκανε χρήση προσωπικών πληροφοριών που πήρε χωρίς καμία άδεια στις αρχές του 2014 για να δημιουργήσει ένα σύστημα που θα έδινε το προφίλ Αμερικανών ψηφοφόρων, με στόχο να τους προσεγγίσει στη συνέχεια με προσωποποιημένα πολιτικά διαφημιστικά μηνύματα». Αυτές οι στοχευμένες τεχνικές θα διαμόρφωναν αργότερα την οντότητα του Cambridge Analytica που “εργάστηκε για την προεκλογική εκστρατεία του Προέδρου Trump το 2016”, σύμφωνα με τους Times. Με βάση τα ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας από τους Times και την Observer καταγράφουν μια ζοφερή εικόνα για την αποτυχία του Facebook να αντιδράσει ουσιαστικά όταν έμαθε στα τέλη του 2015 ότι τα προσωπικά δεδομένα δεκάδων εκατομμυρίων χρηστών είχαν συγκομιστεί και μάλιστα σε «πρωτόγνωρη κλίμακα». Τα στοιχεία συλλέχθηκαν μέσα από μια εφαρμογή που ονομάζεται thisisyourdigitallife, που κατασκευάστηκε από τον ακαδημαϊκό Aleksandr Kogan, ανεξάρτητα από την εργασία του στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Μέσα από την εταιρία του, Global Science Research και σε συνεργασία με την Cambridge Analytica, εκατοντάδες χιλιάδες χρήστες πληρώθηκαν για να κάνουν ένα τεστ προσωπικότητας και συμφώνησαν να συγκεντρωθούν τα στοιχεία τους για ακαδημαϊκούς λόγους. Παρόλα αυτά η εφαρμογή συνέλεξε στοιχεία και φίλων των όσων χρηστών την χρησιμοποίησαν, οδηγώντας στη συγκέντρωση μιας ογκώδους τράπεζας δεδομένων. Η πολιτική του Facebook επέτρεψε τη συγκέντρωση δεδομένων φίλων μόνο για την βελτίωση της εμπειρίας του χρήστη στην εφαρμογή και απαγορεύει να χρησιμοποιηθούν ή να πουληθούν για διαφημιστικούς λόγους .Η Cambridge Analytica ξόδεψε περίπου 1 εκατομμύριο δολάρια στη συγκέντρωση στοιχείων, τα οποία απέφεραν πάνω από 50 εκατομμύρια ατομικά προφίλ, τα οποία θα μπορούσαν να διασταυρωθούν με τους εκλογικούς καταλόγους. Χρησιμοποίησε στη συνέχεια τα αποτελέσματα των τεστ και τα στοιχεία του Facebook για να φτιάξει έναν αλγόριθμο που θα μπορούσε να αναλύσει ξεχωριστά τα στοιχεία των προφίλ και να καθορίσει σημεία της προσωπικότητας που σχετίζονταν με την εκλογική συμπεριφορά.
Άρα πέρα από πεδίο αισχροκέρδειας τα προσωπικά σου δεδομένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίων σου καθοδηγώντας σε πολιτικά, παραπλανώντας σε σε κάτι τόσο σημαντικό όσο η πολιτική σου ψήφος… Επιτρέποντας στο σύστημα να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις παραβιάζοντας την προσωπική σου ζωή.
Αμερική –Ακραία μορφή Καπιταλισμού- Τα ατομικά δικαιώματα στα σκουπίδια.              
Η αλήθεια είναι πως είναι πολύ εύκολο για τις Αμερικανικές κυβερνήσεις να συλλέγουν πληροφορίες για τους Αμερικανούς πολίτες και μόλις η κυβέρνηση τις αποκτήσει μπορεί να τις χρησιμοποιήσει με διαφόρους τρόπους εναντίων ατομικοτήτων όπως ξεχωρίζοντας διαδηλωτές, επιβάλλοντας νόμους περί μετανάστευσης και δίωξης των εγχώριων εγκλημάτων - χωρίς να αποκαλύψει στους πολίτες πώς έλαβαν τις πληροφορίες. Από τεχνικής άποψης, σύμφωνα με την Τέταρτη Τροποποίηση, Αμερικανοί πολίτες και μη προστατεύονται από «παράλογες αναζητήσεις και κατασχέσεις» - συμπεριλαμβανομένης της επιτήρησης - χωρίς ένταλμα. Πριν από μερικά χρόνια, ο πρώην εργαζόμενος της NSA Edward Snowden αποκάλυψε έγγραφα που περιγράφουν λεπτομερώς το εκτεταμένο παγκόσμιο πρόγραμμα επιτήρησης της NSA. Και μεταξύ των εκατομμυρίων συνομιλιών που υποκλάπηκαν από την αμερικανική κυβέρνηση και στοχεύουν αλλοδαπούς για λόγους εθνικής ασφάλειας, η Washington Post δημοσίευσε αργότερα, ότι σχεδόν το ήμισυ από όσα εξέτασαν περιελάμβαναν πληροφορίες που χαρακτηρίστηκαν ως πληροφορίες αμερικανών πολιτών ή κατοίκων. Και αυτό επί του παρόντος επιτρέπεται, σύμφωνα με το άρθρο 702 του νόμου για την επιτήρηση ξένων πληροφοριών (FISA), το οποίο επιτρέπει στην κυβέρνηση να στοχεύει τις επικοινωνίες μη αμερικανικών προσώπων εκτός των ΗΠΑ χωρίς δικαστική απόφαση ή εντολή (αν και απαιτεί την έγκριση δικαστηρίου FISA ). Παρόλο που το αρθρο 702 δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί νόμιμα για να στοχεύσει τους Αμερικανούς, δεν αποτρέπει πλήρως την «περιστασιακή» συλλογή των επικοινωνιών των Αμερικανών. Ομοίως, το εκτελεστικό διάταγμα 12333 επιτρέπει στην κυβέρνηση να συλλέγει επικοινωνίες και δεδομένα στο εξωτερικό, χωρίς ένταλμα, κάτι που μπορεί να μοιραστεί με άλλα κυβερνητικά γραφεία - και αν οι πληροφορίες των Αμερικανών καταγραφούν "παρεμπιπτόντως", αυτό είναι ok. Αλλά το πράγμα γίνεται επικίνδυνο αν σκεφτεί κανείς ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να κρατήσει εκείνες τις "παρεμπιπτόντως" πληροφορίες και ενδεχομένως να τις χρησιμοποιήσει για σκοπούς όπως οι παραπάνω που δεν έχουν καμία σχέση με την εθνική ασφάλεια. Η κυβέρνηση έχει πλήρη επίγνωη ότι πρόκειται να συλλέξει τις πληροφορίες Αμερικανών και έχει διαδικασίες που επιτηδευμένα επιτρέπουν στην κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει αυτές τις πληροφορίες μόλις τις συλλέξουν. Η κυβέρνηση δικαιολογεί την τήρηση χαμηλών στάνταρ, όπως η μη λήψη εξατομικευμένου δικαστικού εντάλματος σε ορισμένες περιπτώσεις επειδή οι άνθρωποι που επιθεωρούν είναι στο εξωτερικό, όταν πραγματικά γνωρίζουν ότι πρόκειται να συλλέξουν πληροφορίες για τους ανθρώπους στις ΗΠΑ και προτίθενται να χρησιμοποιήσουν πλήρως αυτές τις πληροφορίες. Τα δικαιώματα της Τέταρτης Τροποποίησης που αναφέραμε νωρίτερα… Δεν παρέχουν τόσο μεγάλη προστασία στα σύνορα της χώρας. Η "εξαίρεση αναζήτησης συνόρων" σημαίνει ότι οι υπάλληλοι των συνόρων μπορούν να ψάξουν οποιονδήποτε εισέρχεται στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων των πολιτών των ΗΠΑ, χωρίς ένταλμα - ή ακόμα και χωρίς πιθανή αιτία. Αν και το Ίδρυμα Electronic Frontier Foundation (EFF) σημειώνει ότι η εξαίρεση ισχύει μόνο για τα "συνήθη" ψαξίματα (όπως τις αποσκευές) που δεν επηρεάζουν την αξιοπρέπεια και το απόρρητο ενός ατόμου, οι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι οι ψηφιακές συσκευές είναι μια καλή ευκαιρία στα σύνορα. Η κυβέρνηση πάντως έχει πάρει τη θέση ότι μπορούν να αναζητήσουν τα πράγματα σας στα σύνορα Αυτό θα μπορούσε να έχει νόημα όταν όλα όσα μεταφέρει κάποιος είναι μια βαλίτσα, αλλά αν έχει το φορητό υπολογιστή του και το τηλέφωνό του; Το ζήτημα καθίσταται ακόμα πιο επικίνδυνο αν σκεφτούμε ότι άλλες κυβερνητικές υπηρεσίες εκτός της Αμερικανικής Τελωνειακής και Συνοριακής Προστασίας (CBP), οι οποίες απαιτούν δικαιώματα αναζήτησης στις συσκευές σας, μπορούν στη συνέχεια να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες που έχουν αποκτηθεί στα σύνορα και ενδεχομένως να τις χρησιμοποιήσουν για άλλους λόγους επιβολής του νόμου και της συλλογής πληροφοριών, πέραν της επιβολής τελωνειακών και μεταναστευτικών νόμων. Ακόμη και εκτός από την εξαίρεση των συνόρων, η κυβέρνηση θα μπορούσε θεωρητικά να συλλέγει πληροφορίες για τους πολίτες μέσω ηλεκτρονικών συσκευών, κυρίως επειδή οι νόμοι που θα την εμπόδιζαν είναι υπερβολικά ξεπερασμένοι. Εξαιτίας αυτού, υπάρχει μια μεγάλη γκρίζα περιοχή που σχετίζεται με το ποιές πληροφορίες μπορεί να συλλέξει νόμιμα η κυβέρνηση. Ακόμη υπάρχει και το θέμα της πρόσφατης κατάργησης των νέων κανόνων της FCC που θα εμπόδιζαν τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου να βλέπουν και να πωλούν τη συμπεριφορά των καταναλωτών στον browser χωρίς ρητή συγκατάθεση. Παρόλο που τα μέτρα αυτά επηρεάζουν μόνο την ιδιωτική συμπεριφορά στο διαδίκτυο, ο Paul Ohm, διευθυντής της σχολής του Georgetown Center για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και της τεχνολογίας, έγραψε στο Washington Post ότι θα μπορούσε να εμπνεύσει το FBI να ζητήσει πληροφορίες σχετικά με την προσωπική συμπεριφορά κάποιου στο Διαδικτύου από τους ISPs ξέροντας ότι οι πάροχοι έχουν πρόσβαση. Και οι ξεπερασμένοι νόμοι, όπως ισχύουν, δεν το απαγορεύουν συγκεκριμένα.
Η Ε.Ε. μας δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο.                            
Από το Μάιο του 2018 με Ευρωπαϊκή οδηγία οι χώρες της Ε.Ε. φακελώνουν όλους τους επιβάτες πτήσεων από και προς την Ε.Ε., αποθηκεύουν τα στοιχεία τους σε γιγαντιαίες βάσεις δεδομένων και τα διαβιβάζουν στις αρχές άλλων χωρών, ακόμα και των ΗΠΑ. Πρόκειται ίσως για τη μεγαλύτερη ώς τώρα επιχείρηση στην ευρωπαϊκή ιστορία μαζικού φακελώματος των Ευρωπαίων πολιτών από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους - αλλά και παράδοσης των στοιχείων τους στις ΗΠΑ. Αυτό προβλέπει η οδηγία PNR που δεσμεύει πλέον όλα τα κράτη της Ε.Ε.. PNR είναι το Ονομαστικό Αρχείο Επιβάτη (Passenger Name Record). Το αρχείο αυτό περιλαμβάνει δεδομένα όπως τα στοιχεία ταυτότητας του επιβάτη, το δρομολόγιό του, τα στοιχεία πληρωμής αλλά και το ποιος κάθεται δίπλα του στο αεροπλάνο. Οι εμπνευστές της ευρωπαϊκής οδηγίας θεωρούν πως η επεξεργασία όλων αυτών των στοιχείων σε γιγαντιαίες βάσεις δεδομένων για πέντε χρόνια (τόσο επιτρέπει η οδηγία) θα συμβάλει καθοριστικά στον αγώνα κατά της (ισλαμιστικής κυρίως) τρομοκρατίας. Έτσι τον Μάρτιο 2018 ξεκίνησε στην Ελλάδα η δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου το οποίο ενσωματώνει την ευρωπαϊκή οδηγία στην εθνική νομοθεσία. Η διαβούλευση ολοκληρώθηκε στις 23 Μαρτίου, από τότε όμως δεν ήρθε προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή, με αποτέλεσμα να παρέλθει η προθεσμία της 25ης Μαΐου 2018 που είχε θέσει η Κομισιόν. (Στις 19 Ιουλίου 2018 η Κομισιόν έστειλε επιστολή στη χώρα μας με την οποία εκκινεί τη νομική διαδικασία παράβασης επειδή η Ελλάδα, όπως και 13 ακόμα χώρες, δεν έχει ακόμα ενσωματώσει την οδηγία.) Παρ' ότι η ευρωπαϊκή οδηγία δεν το απαιτεί, το ελληνικό σχέδιο νόμου επεκτείνει το δίχτυ παρακολούθησης και στις εσωτερικές πτήσεις και όχι μόνο στις πτήσεις από και προς την Ε.Ε. Το κάνει προσθέτοντας δύο αθώες λεξούλες στο άρθρο 2, «πτήσεων εντός ή εκτός της Ε.Ε.». Το σχέδιο νόμου προβλέπει τη σύσταση Μονάδας Στοιχείων Επιβατών, η οποία θα συλλέγει από τις αεροπορικές εταιρείες και θα επεξεργάζεται τα δεδομένα των επιβατών αλλά και θα τα διαβιβάζει στις αρχές άλλων χωρών ή την Europol. Στη Μονάδα θα αποσπαστούν στελέχη και άλλων υπηρεσιών, από την ΕΥΠ ώς το ΣΔΟΕ. Αλλά το πιο ενδιαφέρον βρίσκεται εδώ: Η Μονάδα Στοιχείων Επιβατών θα υπάγεται στην άγνωστη στο πλατύ κοινό ΔΙΔΑΠ (Διεύθυνση Διαχείρισης και Ανάλυσης Πληροφοριών) της ΕΛ.ΑΣ. η οποία αναλαμβάνει την επιχειρησιακή ευθύνη της υπόθεσης PNR. Σε πολλούς τα στοιχεία PNR φαίνονται ακίνδυνα. Τι πειράζει αν το κράτος (το ελληνικό αλλά και το... αμερικανικό) γνωρίζει πού και με ποιον ταξίδεψες; Το ότι στην Ελλάδα τα δεδομένα αυτά θα τα επεξεργάζεται μια υπηρεσία στην οποία θα απασχολούνται στελέχη από την ΕΥΠ ώς το ΣΔΟΕ και το ότι αυτή υπάγεται στη ΔΙΔΑΠ (έναν «κεντρικό κόμβο πληροφοριών») αναδεικνύουν το βάθος του προβλήματος. Το κλειδί εδώ είναι μια λέξη που αναφέρεται μόνο μία φορά στην οδηγία του PNR, αλλά βρίσκεται σχεδόν σε κάθε δεύτερη ομιλία του επιτρόπου Αβραμόπουλου: «Τα κράτη-μέλη θα πρέπει να ανταλλάσσουν πληροφορίες» για «την εξασφάλιση της διαλειτουργικότητας». «Διαλειτουργικότητα» ή «interoperability». Πρόκειται για τη διασύνδεση διαφορετικών βάσεων δεδομένων, αλλά και για κάτι πολύ σημαντικότερο: Οι αστυνομικές αρχές σε όλη την Ε.Ε. αποκτούν ένα δικαίωμα που δεν είχαν - αυτόματη πρόσβαση σε στοιχεία των πολιτών που δεν έχουν σχέση με την επιβολή του νόμου, όπως ακριβώς τα στοιχεία των πτήσεων. Τον περασμένο Απρίλιο, μερικές εβδομάδες πριν από την παρέλευση της τελικής προθεσμίας για την εφαρμογή του PNR από όλες τις χώρες, ο Ευρωπαίος Επόπτης Προστασίας Δεδομένων (η ανεξάρτητη αρχή της Ε.Ε. για την προστασία των δεδομένων) εξέδωσε γνωμοδότηση η οποία πίσω από τις προσεκτικές λέξεις μοιάζει με απειλητική προφητεία: «Η διαλειτουργικότητα δεν αποτελεί πρωτίστως τεχνική επιλογή» αλλά «κατά πρώτο και κύριο λόγο πολιτική επιλογή» η οποία «θα έχει σημαντικές νομικές και κοινωνικές συνέπειες για τα προσεχή έτη» που «δεν μπορούν να καλυφθούν με τον μανδύα υποτιθέμενων τεχνικών αλλαγών». Πρόκειται για «την αφετηρία μιας πορείας χωρίς επιστροφή». Και όμως αυτή «η πορεία χωρίς επιστροφή» θα μπορούσε να αναστραφεί αν η Ε.Ε. σεβόταν τις αποφάσεις του ίδιου του Δικαστηρίου της. Τον Ιούλιο του 2017 το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε μια απόφαση-σταθμό έκρινε ότι η συμφωνία PNR μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά περιέχει προβλέψεις που είναι αντίθετες προς το δίκαιο της Ε.Ε., αναγκάζοντας την Κομισιόν να την αναστείλει. Οι επικριτές του PNR θεώρησαν πως από τη στιγμή που τα ίδια προβληματικά σημεία υπάρχουν και στην οδηγία PNR αλλά και στις αντίστοιχες συμφωνίες με τις ΗΠΑ και την Αυστραλία (με τις οποίες η Ε.Ε. διαβιβάζει στοιχεία επιβατών σε αυτές τις χώρες), αναλόγως θα έπρεπε να ανασταλούν κι αυτές. Η έκπληξη ήρθε όμως από την άλλη πλευρά (αυτή που υποστηρίζει τα PNR): έγγραφο της νομικής υπηρεσίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (των κυβερνήσεων δηλαδή της Ε.Ε.) αναγνώρισε πως «δεδομένου ότι οι δύο συμφωνίες περιέχουν τις ίδιες ή παρόμοιες ελλείψεις με αυτές που εντόπισε το Δικαστήριο στη γνωμοδότησή του [για τον Καναδά], όλες τους πρέπει να επαναδιαπραγματευθούν. Εάν η τρίτη χώρα [ΗΠΑ-Αυστραλία] δεν αποδέχεται μια τέτοια επαναδιαπραγμάτευση, η Ενωση θα πρέπει να τερματίσει αυτές τις συμφωνίες PNR». Σήμερα τόσο η οδηγία για τα PNR όσο και οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ και την Αυστραλία εφαρμόζονται σαν να μην υπήρξε η απόφαση του Δικαστηρίου. Ορισμένα κράτη-μέλη συζητούν να απλώσουν το δίχτυ της παρακολούθησης, πέρα από τις αερομεταφορές, στα πλοία, τα τρένα, τα λεωφορεία. Το Βέλγιο, αναζητώντας τρόπους αντιμετώπισης της απειλής των τζιχαντιστών, εδώ και δύο χρόνια μελετά την επέκταση του PNR και σε άλλους τρόπους μεταφορών, πλην των αεροπορικών. Στις 25 Ιουλίου 2018, η βελγική κυβέρνηση ενέκρινε την υλοποίηση δύο πιλοτικών πρότζεκτ: Το Βέλγιο θα συμπεριλάβει στις βάσεις δεδομένων PNR τους επιβάτες στο τρένο Eurostar που συνδέει τις Βρυξέλλες με το Λονδίνο, αλλά και αυτούς που χρησιμοποιούν τη Flixbus, τη μεγαλύτερη εταιρεία μεταφοράς με λεωφορείο στην Ευρώπη.
Για ποιό ευρωπαϊκό ιδεώδες λοιπόν μιλάμε; Η περιβόητη ελεύθερη κίνηση των πολιτών, που αποτέλεσε ένα από τα πιο δημοφιλή αφηγήματα της Ενωμένης Ευρώπης, μετεξελίσσεται σε ηλεκτρονικό φακέλωμα κάθε κίνησης των πολιτών με όποιο μέσο κι αν κινούνται. Και μετά τι; Θα καταστείλουμε και την ελεύθερη διάδοση ιδεών ; Για να μην ξεχνιόμαστε η Χούντα ήταν σχέδιο ενός ανθρώπου της ΕΥΠ ,ο οποίος ήξερε πολύ καλά τη δύναμη που μπορεί να αντλήσει κάποιος με το να ελέγχει και να γνωρίζει τα πάντα για τους από κάτω του.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι τα προσωπικά μας δεδομένα παρ όλο που συλλέγονται δεν είναι ακριβώς το κλειδί του προβλήματος. Η λύση βρίσκεται στο να ξεπεράσουμε το φόβο που μας διακατέχει όταν αναγνωρίζουμε πως οι πληροφορίες μας υπάρχουν εκεί έξω χωρίς να έχουμε λόγο για το πώς αυτές χρησιμοποιούνται και από ποιόν. Είναι αναγκαίο να αναγνωρίσουμε πως αυτό θα έπρεπε να είναι ένα ακόμα από τα ατομικά μας δικαιώματα και ως τέτοιο οφείλουμε να παλέψουμε για να το κερδίσουμε και να το διασφαλίσουμε δημιουργώντας ένα διεθνές κίνημα καθώς όπως αντιλαμβάνεται κανείς το θέμα δεν περιορίζεται στα όρια μιας χώρας αλλά είναι παγκόσμιο.



Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2018


      Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο το φαινόμενο του φασισμού και του ρατσισμού έχει γνωρίσει σημαντική άνοδο και έχει λάβει σημαντικές διαστάσεις. Το κόμμα της Χρυσής Αυγής και γενικότερα η φασιστική ιδεολογία έχει εισχωρήσει και εδραιωθεί στη καθημερινότητα της σημερινής κοινωνίας εκτυλλίσσοντας την εγκληματική δράση του αρκετά συχνά και πάντα στο παρασκήνιο και μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το γεγονός βέβαια πως πλέον στα ΜΜΕ δεν προβάλλονται τα “κατορθώματα” των ταγμάτων εφόδου δεν είναι κάτι που θα ‘πρεπε να προκαλεί έκπληξη σε κανέναν.
        Είναι γνωστό ότι η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι μέρος του συστήματος. Συνεπώς είναι απόλυτα λογικό να “καλύπτουν” τις φασιστικές δράσεις καθώς και ο φασισμός είναι κομμάτι του συστήματος ( του καπιταλισμού ) και εκτρέφεται από αυτό. Είναι τα ίδια τα αστικά κόμματα αυτά που παρέχουν νομιμοποίηση και συμβάλλουν στην “ομαλοποίηση” των φασιστικών ιδεών. Πιο συγκεκριμένα σε περιόδους μεγάλων κρίσεων του συστήματος ο φασισμός εμφανίζεται από το ίδιο το σύστημα προκειμένου να κάνει τη βρώμικη δουλειά για αυτό. Χρησιμοποιώντας τις ρητορείες του βασισμένες στο μίσος, έχει ως σκοπό την εκτόνωση και τη χειραγώγηση της λαϊκής οργής έτσι ώστε ο λαός να αποπροσανατολίζεται από τα πραγματικά του προβλήματα όπως είναι η κοινωνική και οικονομική του εξαθλίωση και να μένει μακριά από τον αγώνα και την πάλη για μια αξιοπρεπή ζωή. Αντί δηλαδή ο λαός να αντιδρά, αυτός να κάθεται άπραγος μπροστά στα ολοένα αυξανόμενα και σκληρότερα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση λόγω της κρίσης, που μοναδικό στόχο έχουν την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής του και να τα δέχεται αμάσητα μαζί με μπόλικη εύπεπτη εθνικιστική προπαγάνδα.
         Πρόσφατο τέτοιο παράδειγμα φέτος το Γενάρη. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ήρθε να περάσει το πολυνομοσχέδιο με τη ψήφιση των προαπαιτούμενων της 3ης αξιολόγησης ( κατάργηση δικαιώματος στην απεργία, ψηφιοποίηση πλειστηριασμών,  ιδιωτικοποιήσεις ) που αποτελεί επίθεση στα δικαιώματα του λαού. Την ίδια χρονική περίοδο η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ πρόβαλλαν ως μείζονος σημασίας την επίλυση του Μακεδονικού, μεταφέροντας τη δημόσια κουβέντα προς το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, αποπροσανατολίζοντας τη κοινή γνώμη από τα πραγματικά ζητήματα της περιόδου. Όλη αυτή η κατάσταση προσέφερε πρόσφορο έδαφος παρέμβασης για φασιστικές ομάδες προκειμένου να βγουν ξανά στο προσκήνιο. Στα συλλαλητήρια που έλαβαν χώρα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πλήθος κόσμου βγήκαν για να “διαμαρτυρηθούν” νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο την ύπαρξη των φασιστών στο χώρο. Δίνοντας τους αυτό το πάτημα τα διάφορα τάγματα εφόδου εξαπέλησαν στη συνέχεια επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους ( βλέπε Libertatia )  και σε ανθρώπους του κινήματος. Βέβαια τέτοιες ενέργειες από διάφορες φασιστικές ομάδες δεν είναι σπάνιο φαινόμενο, αφού κατά καιρούς  έχουν παρατηρηθεί στοχευμένες και μη επιθέσεις σε αρκετούς κοινωνικούς χώρους, σε μέλη αριστερών οργανώσεων καθώς και ( που είναι και το συχνότερο) σε μετανάστες. Ειδικά από το 2012 και μετά που η Χρυσή Αυγή μπήκε και στη βουλή αυτές οι επιθέσεις έχουν αυξηθεί οι οποίες αρκετές φορές έχουν καταλήξει σε δολοφονίες, όπως για παράδειγμα αυτή του Παύλου Φύσσα το Σεπτέμβρη του ΄13. Η βαθιά σχέση κράτους -παρακράτους (συστήματος-Χρυσής Αυγής) φαίνεται και από το γεγονός ότι οι δολοφόνοι της Χρυσής Αυγής, όπως ο Ρουπακιάς κυκλοφορούν ελεύθεροι, ενώ ταυτόχρονα το κράτος κατακρημνίζει τις ζωές νέων ανθρώπων, όπως της Ηριάννας Β.Λ., του Περικλή και του Τ. Θεοφίλου με την παραμονή τους στη φυλακή για ένα μεγάλο προηγούμενο χρονικό διάστημα.
         Είναι πια σαφές ότι ο φασισμός δεν κρύβεται. Έχει αποκτήσει μια κοινώς αποδεκτή θέση στο δημόσιο λόγο και είναι πια ελεύθερος να εξαπολύει μίσος και οχετό προς οτιδήποτε διαφορετικό. Είναι όμως καθήκον μας σαν νεολαία να πολεμήσουμε το συγκεκριμένο φαινόμενο και να μην το αφήνουμε να βρίσκει χώρο στις σχολές, στους χώρους της δουλειάς και στην ίδια τη ζωή. Εμείς πρέπει να αντισταθούμε στο να γίνει κανονικότητα ο φασισμός. Η ανοχή σημαίνει συνενοχή στα εγκλήματά τους. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να προτάξουμε ένα μάχιμο αντιφασιστικό κίνημα σε όλους τους κοινωνικούς χώρους απέναντι στη ρητορική μίσους που επιβάλλει ο φασισμός και το πολιτικό-δικαστικό σύστημα μέσω της εξοργιστικής ανοχής του. Αρνούμαστε να περπατάμε σε δρόμους με φασιστικά συνθήματα και τρικάκια. Δεν θα είμαστε θιασώτες στα εγκλήματά τους.
        

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΤΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΤΗ ΤΡΙΤΗ 18/9 5.30  ΜΜ. ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

"Καλώς ήρθατε στην παράταση του προηγούμενου ακαδημαϊκού έτους"!!



Οι πληγές του προηγούμενου έτους είναι ακόμη ανοικτές με τις απεργίες που πήραν μεγάλο χρόνο από το προηγούμενο ακαδημαϊκό έτος που μάλιστα τίναξαν τα οικονομικά της σχολής στον αέρα… Βέβαια σε αυτό το κείμενο δεν θα ασχοληθούμε με το θέμα αυτό κάθε αυτό αλλά με μια αντίληψη που δημιουργήθηκε στους φοιτητές την προηγούμενη χρονιά…
Μεγάλη μερίδα των συμφοιτητών μας πέρυσι, εν μέσω της ταραγμένης περιόδου, ζητούσαν να ανοίξει η σχολή να εκπαιδευτούν όπως όπως και να φύγουν μια ώρα αρχίτερα  από αυτό το κολαστήριο που λέγεται Οδοντιατρική Σχολή για να μπουν στην αγορά εργασίας.
Μήπως δεν το είχαν σκεφτεί όμως και πολύ καλά ;;;
Εν μέρει έχουν δίκαιο…

Η σχολή μας αποτελεί έναν καλό προθάλαμο για την αγορά εργασίας αλλά με την αρνητική έννοια. Η αλήθεια είναι πως στα τελευταία έτη που είναι κλινικά νιώθουμε περισσότερο σαν εργαζόμενοι παρά σαν φοιτητές. Η εκπαίδευση μας μετατρέπεται σε ένα είδος καταναγκαστικής-μηχανιστικής εργασίας οπού ο φοιτητής είναι αναγκασμένος να παράγει συγκεκριμένο κέρδος για το πανεπιστήμιο με καθηγητές ως άλλους. Με τους καθηγητές- επιβλέποντες σε ρόλους μάνατζερ να αποδεικνύουν κάθε μέρα πως η πρακτική μας άσκηση δεν βασίζεται στην ποιότητα αλλά σε ένα αριθμό συγκεκριμένων εργασιών υπό καθεστώς συνεχούς πίεσης και άγχους. Έχουμε φτάσει στο σημείο οι φοιτητές να πληρώνουν εργασίες που δεν μπορούν να καλύψουν οι ασθενείς υπό την απειλή ότι θα κοπούν στις κλινικές ή ότι δεν θα τους επιτραπεί να δώσουν πτυχιακές.
Αλλά…
Η κατάσταση αυτή αποτελεί λοιπόν τον προθάλαμο για μια εργασιακή προοπτική που μας αποκρύπτουν στην σχολή…
Η εργασιακή αυτή προοπτική απέχει από ένα ιδιωτικό οδοντιατρείο που θα κόβει χρήμα όπως λέγεται πολλές φορές. Με το άνοιγμα του επαγγέλματος (που συνέβη με νομοθεσία το 2011 και προβλέπει ότι ο οδοντίατρος χάνει την κυριότητα του οδοντιατρείου του) ανοίγει και ο δρόμος των πολυκλινικών.  Παράλληλα ο χώρος της υγείας και της δημόσιας περίθαλψης δέχεται καθημερινά επίθεση από την κρίση του καπιταλιστικού συστήματος με τον οδοντιατρικό κλάδο να μην μένει απ’ έξω, μιας και οι θέσεις των οδοντιάτρων στο εθνικό σύστημα υγείας είναι ελάχιστες, με περιπτώσεις άδειων οδοντιατρείων σε νοσοκομεία κα προφανώς ούτε σκέψη από μεριάς κράτους για προσλήψεις οδοντιάτρων.
Δυσκολίες παρουσιάζονται ακόμα και σε αυτούς που πιστεύουν πως μόλις τελειώσουν θα γίνουν ιδιωτικοί οδοντίατροι και θα βγάζουν πολλά χρήματα! . Είναι άτυπος νόμος ότι οι απόφοιτοι θα πρέπει να μαθητεύσουν δίπλα σε κάποιον οδοντίατρο για μεγάλο χρονικό διάστημα αμισθεί ή θα προσφέρουν εθελοντική εργασία σε κλινικές όπως τα νοσοκομεία του στρατού.
Τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, δηλαδή, κατοχυρώνονται μεν τυπικά από το πτυχίο, αλλά πρέπει να βρίσκεσαι σε ένα συνεχές κυνήγι «προσόντων», με σκληρές προσωπικές και κυρίως οικονομικές θυσίες αν θες να παραμείνεις εργαζόμενος. Έτσι, πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για τις συνθήκες της εργασίας μας μετά και να δούμε πώς θα κατοχυρώσουμε τα εργασιακά μας δικαιώματα στο σήμερα.
Άρα με βάση αυτά τα δεδομένα τα πράγματα για έναν από μας που παίρνει το πτυχίο του μπορεί να πάρει διάφορες τροπές…
·         Οι έχοντες κεφαλαίου ή οι τολμηροί θα χρεωθούν σε τράπεζες και θα δοκιμάσουν να ανοίξουν ένα ιδιωτικό ιατρείο. ‘Όμως οι εποχές είναι δύσκολες με μισθούς και συντάξεις να περικόπτονται. Οπότε ο κόσμος δυσκολεύεται να πληρώσει τις ακριβές θεραπείες που απαιτούνται ενώ το κράτος αδιαφορεί για την στοματική υγεία του εδώ και χρόνια. Από την άλλη η φορολόγηση του οδοντίατρου έχει φτάσει στα ύψη όπως επίσης και οι τιμές των υλικών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα νέοι συναδελφοι μας να ανοίγουν ιατρεία και μετά από δύο χρόνια να τα κλείνουν κουβαλώντας ένα τεράστιο χρέος στην πλάτη τους.
·         Οι μη έχοντες κεφάλαιο από την άλλη θα αναζητήσουν εργασία σε κάποια πολυκλινική όπου θα δουλεύουν πολλές ώρες με μισθούς πείνας και που συχνά δεν τους επιτρέπει να ζουν χωρίς άλλη οικονομική ενίσχυση από γονείς, ενώ παράλληλα το αφεντικό θησαυρίζει στην πλάτη τους. Παράλληλα εφόσον δουλεύεις έτσι, δηλαδή ως μισθωτός οδοντίατρος, δεν έχεις κανένα σωματείο να σε προστατεύει από την αυθαιρεσία του αφεντικού σου, τη μη καταβολη μισθου ή ασφάλειας ή ακομα και απο σεξουαλικη παρενοχληση.
·         Τέλος πολλοί αναγκάζονται από μικρή ηλικία να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό αποτελώντας το νέο μεταναστευτικό ρεύμα επιστημόνων.
Άρα καταλαβαίνεις ότι η ίδια η εργασιακή μας προοπτική δεν εξαρτάται μόνο από την ατομική προσπάθεια του καθενός-όπως θέλουν να μας πείσουν- αλλά από τους συλλογικούς μας αγώνες.
Ως Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ παλεύουμε όχι μόνο μέσα στη σχολή αλλά και σε συντονισμό με το σύνολο του κλάδου της υγείας για την ανατροπή των σχεδίων του Υπουργείου Υγείας και του Υπουργείου Παιδείας που στοχεύουν στην διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παρεχόμενης υγείας στην υποστελέχωση και υποβάθμιση του Ε.Σ.Υ. και στην απαξίωση των σπουδών και των πτυχίων μας.
Η στήριξή μας με κάθε τρόπο στον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων είναι δεδομένη, όπως και η πάλη μας για ένα σύστημα υγείας που θα παρέχει ΔΗΜΟΣΙΑ- ΙΣΟΤΙΜΗ- ΚΑΘΟΛΙΚΗ και κυρίως, ΥΨΗΛΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.






Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018


ΤΕΛΟΣ Η ΓΚΡΙΝΙΑ, ΩΡΑ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ!


Κατά πάσα πιθανότητα ή διαβάζεις αυτό το κείμενο στο διάλειμμα από το διάβασμα για την εξεταστική ή σε ένα διάλειμμα από το εργαστήριο ή σεμινάριό σου. Δηλαδή, ή είσαι στο 1ο-2ο έτος της σχολής ή σε κάποιο από τα μεγαλύτερα. Η πραγματικότητα  μέσα στη σχολή μπορεί να σου φαίνεται ότι διαφέρει πολύ από τη μία κατηγορία στην άλλη, αλλά διαβάζοντας αυτό το κείμενο θα καταλάβεις ότι εν τέλει υπάρχουν πολλά προβλήματα κοινά, τόσο εντός σχολής όσο και έξω από αυτή. Ενώ οι περισσότεροι από τους φοιτητές της σχολής, κινητοποιήθηκαν για να ανοίξει η σχολή, για να προλάβουν να κάνουν τα μαθήματα και τα εργαστήρια και να μη χάσουν ολόκληρο έτος, ωστόσο, ήδη έχει φανούν οι τραγικές ελλείψεις, η πίεση του χρόνου και η απαράδεκτη συμπεριφορά των καθηγητών. Όλα αυτά, προφανώς συνεπάγονται το να πληρώνουμε εμείς για να εκπαιδευτούμε σωστά και αν αυτό κάποιοι μπορούν να το κάνουν, πάλι η εκπαίδευση και η ποιότητα σπουδών είναι υπό του μηδενός! 
Βέβαια, όλο αυτό γίνεται επειδή το «άνοιγμα» της σχολής έγινε από πλευράς καθηγητών με τους δικούς τους όρους «σαν ένδειξη καλής πρόθεσης στην κυβέρνηση» για να ψηφίσει την περιβόητη τροπολογία τους και  δεν έχει γίνει, ακόμα, με τους δικούς μας όρους, όπως εμείς θα θέλαμε.  Μας λένε ότι τα υλικά επαρκούν για 9-10 μέρες το πολύ, και ότι μετά από αυτό το διάστημα η σχολή μπορεί να ξανακλείσει, όχι λόγω έλλειψης υλικών,  αλλά αν δεν έχει περαστεί η τροπολογία από το υπουργείο! Πολύ νωρίς φάνηκε ότι τα δήθεν αιτήματά τους για «επαρκλη κρατική χρηματοδότηση» κλπ ήταν απλά επικοινωνιακά τρικ και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν επί της ουσίας η τσέπη τους.
 Επιπλέον, σε ένα ούτως ή άλλως πολύ σκληρό και απαιτητικό πρόγραμμα σπουδών στο οποίο οι φοιτητές πολλές φορές καλούνται να παρίστανται 8 συνεχόμενες ώρες στη σχολή έρχεται να προστεθεί ο επιπλέον φόρτος εργασίας σε κάθε μάθημα προκειμένου να καλυφθεί όλη η ύλη γεγονός που καθιστά τον τρόπο διεξαγωγής της φοίτησης μας απάνθρωπο. Απο κάθε εδρα υπήρχε η παραδοχή οτι εχουμε χάσει 2 μηνες (λες και χάθηκαν τυχαία, απο το πουθενά) και ότι θα πρεπει όλοι να συντονιστούμε σε μια ταχύρρυθμη καθημερινότητα, χωρίς δεύτερες ευκαιριες, χωρίς αναπληρώσεις, ακόμα και χωρίς την αυτονόητη αναβολή μαθήματων σε απεργία σε ολα τα ΜΜΜ απο κάποιες έδρες. Το κερασακι στην τουρτα ειναι οτι οι ιδιοι καθηγητες που δε δεχονται διακοπη μαθηματων για ΓΣ του ΣΦΟΑ και που στεκονται συχνα εμποδιο σε διεκδικησεις φοιτητων ζητησαν την κινητοποιηση μας για να υποστηριξουμε τα αιτηματα της απεργιας τους το προηγούμενο διάστημα,  αλλα και μας "θυμιζουν" οτι, οπως και στο παρελθον, θα πρεπει να τρεξουμε να διαμαρτυρηθουμε στον πρυτανη επειδη λειπουν τα αυτονοητα απ τη σχολη. Το τραγικοτερο αυτής της κατάστασης είναι η απαίτηση των καθηγητών εφ όσον αυτό συμβεί ο φοιτητής να πληρώσει για αυτά από τη τσέπη του για την διεξαγωγή εργαστηρίων και κλινικών, την ώρα που μιλάμε για δωρεάν και δημόσια παιδεία και εκπαίδευση
Σίγουρα δεν  είναι «ατυχές συμβάν», το να βιώνουμε τέτοια προβλήματα, όταν η πλειοψηφία των καθηγητών υποστηρίζει τη συνολικότερη κατεύθυνση της ελαχιστοποίησης κρατικής χρηματοδότησης στα πανεπιστήμια και της εντατικοποίησης των προγραμμάτων σπουδών, που έχει ως απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός ατόμου το οποίο τόσο στη σχολή αλλά πολύ περισσότερο και μετέπειτα στην εργασία θα υποτάσσεται στις βουλες του αφεντικού του χωρίς να έχει τη δυνατότητα να αντιδράσει. Κατευθύνσεις, οι οποίες υπάρχουν και προωθούνται χρόνια τώρα από τις κυβερνήσεις, κάτω από τις πιστές επιταγές της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Πόσο μάλλον τώρα, που χρειάζεται να κλειστούν όλα τα «προαπαιτούμενα» για την 3η  αξιολόγηση, που περιλαμβάνουν ακόμα χειρότερες μειώσεις σε παιδεία-υγεία, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, αντιαπεργιακός νόμος, εργοδοτική ελάφρυνση με τη μη αποζημίωση σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος κλπ.
Έχοντας πλέον την εμπειρία των τελευταίων ετών, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν δεν  μπουν μπροστά οι δικές μας ανάγκες, τότε η σχολή είναι πολύ πιθανόν να ξανακλείσει,  θα χρειαστεί να πληρώσσουμε τα υλικά, θα υποεκπαιδευτούμε και οι καθηγητές θα μας τρέχουν. Διεκδικούμε η σχολή να ανοίξει μια και καλή με επαρκή υλικά/αναλώσιμα, αξιοπρεπείς ρυθμούς σπουδών και τις αυτονόητες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής στη σχολή.(όπως πχ και την αναβολή μαθήματων σε εκτενείς απεργίες ΜΜΜ, δυνατότητες αναπλήρωσης απουσιών κ.ά
Προχωράμε σε παράσταση διαμαρτυρίας στον πρόεδρο της σχολής την Τετάρτη 24/01 στη 13.00  για τα φλέγοντα ζητήματα της σχολής και κατόπιν συντονιζόμαστε για την κλιμάκωση των διεκδικήσεών μας με Γενική Συνέλευση.


Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

ΝΑ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ, ΑΣ ΠΕΣΟΥΜΕ! ( Ή ΚΑΙ ΟΧΙ)

Χαρακτηριστική ήταν σήμερα η απόφαση των μελών ΔΕΠ της Οδοντιατρικής να κάνουν τα μαθήματα και κάποια εργαστήρια, την ίδια στιγμή που δεν υπάρχει πρόσβαση στη σχολή από όλους λόγω γενικής απεργίας των ΜΜM και ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο στη Βουλή με τα προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης. Τα προαπαιτούμενα περιλαμβάνουν τον αντιαπεργιακο νόμο, (που απαιτεί για να ψηφίστει απεργία από τα πρωτοβάθμια σωματεία το 50% +1 επί των οικονομικά εντάξει μελών τους), τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, την στήριξη των εργοδοτών, απαλλάσσοντας τους από την αυτοδίκαιη αποζημίωση του εργαζόμενου σε περίπτωση εργατικού ατυχήματος και άλλα... Φαίνεται, λοιπόν, πως οι ίδιοι οι καθηγητές που βρίσκονταν σε απεργία όλο το προηγούμενο διάστημα, δεν νοιάζονται για το εάν το δικαίωμα αυτό θα κοπεί, εφόσον αυτοί ''αγωνίζονται" μόνο για τους δικούς τους σκοπούς και όποτε χρειάζεται, δηλαδή όποτε τους κόβουν χρήματα, έχουν πλειοψηφία... Για ακόμη μια φορά μας απέδειξαν πόσο κροκοδείλια ήταν τα δάκρυά τους όταν μας διαβεβαίωναν ότι "παλεύουν για την ανύπαρκτη χρηματοδότηση της σχολής, την αυξημένη φορολογία-πολλές φορές έλεγαν ότι θα φτάσει στο σημείο να τους πάρουν και τα σπίτια!- και για τις άδικες απολύσεις πολλών συναδέλφων τους’’. ΚΑΙ σήμερα, αποδείχτηκε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν τους ενδιαφέρει (εντάξει, δεν πειράζει εάν παίρνουν σε άλλους τα σπίτια, αρκεί το εξοχικό μου να είναι καλά) αφού επέλεξαν όχι μόνο να ΜΗΝ απεργήσουν μαζί με τους υπόλοιπους κλάδους για όλα αυτά, αλλά και να κάνουν στην ουσία τις πλάτες στην κυβέρνηση, κάνοντας κανονικά τα μαθήματα στη σχολή και μην στηρίζοντας την απεργιακή κινητοποίηση όλων των σωματείων του δημοσίου που βγήκαν στους δρόμους το πρωί.

Φυσικά, όλοι εμείς που είχαμε αντιληφθεί το ρόλο των καθηγητών και των συντεχνιακών (αυστηρά για την τσέπη τους) αιτημάτων και κινητοποιήσεών τους, δεν πέσαμε από κανένα σύννεφο. Επίσης, ξέραμε ότι αυτή θα είναι η αντιμετώπιση προς τους φοιτητές ακόμα και αν δεν έχει απεργία . πολλές φορές μάλιστα, ακούσαμε να διαμυνήουν ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί δεν μπορούμε να πάμε στην σχολή, εφόσον αυτή πρέπει να είναι η μοναδική ασχολία μας!!! ΣΕ όλα αυτά, εμείς απαντάμε ότι θα μας βρουν απέναντι τους. Όταν θα «κόβουν» έναν από εμάς, όταν δεν θα τον αφήνουν να κάνει αναπλήρωση γιατί δούλευε, τότε θα μας βρίσκουν όλους απέναντι τους, επειδή θα μπορούσε να είναι ο/η καθένας/μία!

Αντιλαμβανόμαστε επίσης τα όρια κάθε συντεχνιακού αγώνα (όπως αυτόν των καθηγητών) και πιστεύουμε ότι τα αιτήματά μας για αξιοπρεπή ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ είναι αιτήματα ολόκληρης της κοινωνίας. Επίσης, βλέπουμε ότι το μέλλον μας δεν έχει καμία σχέση με αυτό των καθηγητών (εφόσον οι περισσότεροι δεν έχουν τόσα χρήματα που απαιτούνται για ακαδημαϊκή καριέρα) και όσοι δεν είμαστε τυχεροί για να έχουμε κάποιο έτοιμο οδοντιατρείο, τότε θα δουλέψουμε με τρεις και εξήντα, μισθωτοί, χωρίς κάποιο σωματείο να μας προστατεύει. Για το λόγο αυτό, βλέπουμε το μέλλον μας στο πλευρό των καταπιεσμένων αυτής της κοινωνίας, δεν αφήνουμε κανέναν να διεξάγει ηλεκτρονικό πλειστηριασμό και στηρίζουμε την πάλη των πρωτοβάθμιων σωματείων για το δικαίωμά τους στην απεργία. Να μην κλείσουν τα προαπαιτούμενα μέτρα που θα σημάνουν νέες «διαπραγματεύσεις» για την αποπληρωμή του χρέους και νέα μέτρα για τον λαό και τη νεολαία. Ο κύκλος αυτός, δεν σταματά, αλλά ένα ισχυρό φοιτητικό και εργατικό κίνημα μπορούν να βάλουν στοπ και να αποφέρουν νίκες στο σήμερα!

Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας ενάντια στο πολυνομοσχέδιο και την 3η αξιολόγηση!

ΌΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 5.30 μμ, την ώρα ψήφισης, ΣTHN ΠΛATEIA KOΛOKOTPΩNH και ΠOPEIA ΠΡΟΣ ΣTH BOYΛH.