Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

 Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ…

« Καλή ακαδημαϊκή χρονιά…»,« Καλή πρόοδο και γρήγορο πτυχίο χωρίς να καθυστερείς», «διάβασε τώρα όσο μπορείς παραπάνω για να ακολουθήσεις μια καλή ακαδημαϊκή σταδιοδρομία», «συγκεντρώσου να βγάλεις τη σχολή με βαθμό να μπορείς να εξασφαλίσεις μια στοιχειώδη επαγγελματική αποκατάσταση». Αυτές πιθανόν είναι κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές “ευχές” που ακούσαμε όλοι μας όταν περάσαμε στο πανεπιστήμιο, ειδικότερα όσοι ενταχθήκαμε σε αυτήν τη σκληρή περίοδο της κρίσης.. Αυτές οι “συμβουλές”, κυκλοφορούν ελεύθερες σε κάθε πλευρά της κοινωνίας και ειπώνονται συνεχώς όπου και αν βρεθούμε. Ήδη από τη πρώτη μέρα των εγγραφών, δια στόματος των καθεστωτικών δυνάμεων της ΔΑΠ, αυτές οι συμβουλές σκάνε σαν κομήτης στα αυτιά μας. «Μην τους ακούς αυτούς… μπήκες στο καλύτερο πανεπιστήμιο», «Μη χάσεις χρόνο με συνελεύσεις και καταλήψεις, το σημαντικό είναι να βγάλεις τη σχολή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα», «Αν το μόνο που κάνεις σαν φοιτητής είναι το να διαβάζεις (με λίγη βοήθεια από τις σημειώσεις των ΔΑΠ) και παίρνεις καλούς βαθμούς, δε πρέπει να σε φοβίζει ούτε η ανεργία ούτε τίποτα» «Αν μείνεις προσηλωμένος στο στόχο σου θα καταφέρεις να φύγεις από τη χώρα και να δουλέψεις στο εξωτερικό, που εκεί δεν έχουν πρόβλημα και είναι όλα πολύ καλύτερα». Έτσι, πατάνε πάνω στο άγχος και στην έγνοια κάθε κομματιού της νεολαίας για την εργασιακή του προοπτική και τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει και γνωρίζει ότι θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει. Χτίζουν λοιπόν μια επιφανειακή επιχειρηματολογία, με βάση την οποία επιδιώκουν να προσαρμόσουν και ενσωματώσουν τον κάθε φοιτητή στα ασφυκτικά πρότυπα που επιβάλλει η σύγχρονη βάρβαρη πραγματικότητα.  Στα πρότυπα, μιας εξαθλιωμένης και παραδομένης νεολαίας, χωρίς μαχητική πνοή και όρεξη για πραγματική ζωή με αξιοπρέπεια και ελευθερία.
    Χωρίς ίχνος και διάθεση ειρωνείας, δηλώνουμε ξεκάθαρα πως πραγματικά θα ευχόμασταν τα πράγματα να ήταν τόσο ρόδινα.! Μακάρι να μπορούσαμε να πούμε, πως δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα και τα πάντα είναι ονειρικά. Παρόλα αυτά η αντικειμενική κατάσταση δεν μας επιτρέπει παρά να συγκρουόμαστε μέχρι τέλους με τις παραπάνω παραπλανητικές λογικές. Όταν η νεολαία πλήττεται με τον πιο σκληρό τρόπο από την εποχή της μεταπολίτευσης, όταν το μέλλον που διαγράφεται για εκείνη είναι το μέλλον της ανεργίας, της επισφάλειας, της μετανάστευσης: τότε με σιγουριά μπορούμε να πούμε πως με το να υποταχτούμε και να μετατραπούμε σε πειθήνια και υπάκουα πιόνια των οικονομικών και πολιτικών δυναστών μας, απλά θα χειροτερεύσει την κατάσταση. Συνεπώς για μας, όταν όλες οι πολιτικές της Ε.Ε. και των αντιδραστικών κυβερνήσεων έρχονται ουσιαστικά να σπρώξουν κι’ άλλο προς το χείλος του γκρεμού τον λαό και τη νεολαία, δεν νοείται να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά και να σκύψουμε το κεφάλι.
    Όταν στο πανεπιστήμιο ξεπουλάνε τη γνώση και τη μόρφωση στον βωμό του ιδιωτικού κέρδους, προσαρμόζοντας τα προγράμματα σπουδών στις επιταγές των μεγαλοεπιχειρήσεων , διαχωρίζοντας τα τόσο από την έννοια της συνολικής και σφαιρικής εποπτείας του γνωστικού αντικειμένου όσο και από τις κοινωνικές ανάγκες. Όταν μας αναγκάζουν να πληρώνουμε υλικά και αναλώσιμα, με την πρόφαση «ότι δεν υπάρχουν λεφτά», όταν στην ίδια τη σχολή τα λεφτά τα βγάζουμε εμείς καθημερινά, με την εργασία μας στις κλινικές! Καταστρατηγούν έτσι, κάθε έννοια δημόσιας δωρεάν παιδείας,  μετατρέποντας τα πανεπιστήμια σε παρακλάδια των μεγαλοεταιρειών και τους φοιτητές σε φθηνό – αναλώσιμο υλικό. Τότε όχι! Δεν είναι όλα μέλι γάλα, σίγουρα δεν βρισκόμαστε στο ιδανικό πανεπιστήμιο και μάλλον το πρόβλημα δεν είναι οι καταλήψεις, οι γενικές συνελεύσεις και οι αγώνες του συλλόγου των φοιτητών.
      
Αλλά , επειδή αυτές οι λέξεις μπορεί να ξενίζουν, ας δούμε κάποια πράγματα για αυτά…

Ο φοιτητικός σύλλογος και τα όργανά του :
Στο πανεπιστήμιο υπάρχουν θεσμοθετημένα όργανα συλλογικής διεκδίκησης. Κάθε φοιτητής, μετά την εγγραφή του είναι και μέλος του φοιτητικού συλλόγου και του δίνεται η δυνατότητα ενεργού συμμετοχής στις Γενικές Συνελεύσεις και σε όλες τις διαδικασίες του συλλόγου. Ο φοιτητικός σύλλογος είναι το νόμιμο σωματείο σου που συλλογικά παίρνει αποφάσεις για την υπεράσπιση και την διεκδίκηση των δικαιωμάτων σου.
Και εμείς έτσι θέλουμε το σύλλογο: όχι ως μία αφηρημένη έννοια, αλλά ως το μέσο εκείνο επιβολής των αναγκών μας μέσα και έξω από τις σχολές. Ο φοιτητικός σύλλογος πρέπει να είναι εκείνη η ασπίδα της πληττόμενης πλειοψηφίας των φοιτητών που διασφαλίζει το δικαίωμα του στις σπουδές, στη δημόσια και δωρεάν παιδεία, σε μία ζωή με αξιοπρέπεια. Παλεύουμε να ζωντανέψουμε λοιπόν το σύλλογο, έτσι ώστε να χωράει και τον φοιτητή-εργαζόμενο, που μαθαίνει νωρίτερα από μας τι θα πει εκμετάλλευση και δουλειά για ψίχουλα, και  τον φοιτητή που, αν και θα έπρεπε να δικαιούται δωρεάν σίτιση και στέγαση, πρακτικά δεν την έχει, και τον καθένα από μας, που πιστεύει ότι λύση στα προβλήματά του δεν είναι το βόλεμα, αλλά η συλλογική πάλη. Θέλουμε η σχολή να μην είναι μόνο εργαστήριο και μάθημα, αλλά να είναι και αθλητισμός, ταινίες, συζητήσεις… Θέλουμε το πανεπιστήμιο να μην είναι ένας χώρος στείρας μετάδοσης της γνώσης, αλλά πηγή αυτής που παράλληλα θα πολιτικοποιεί, που δεν θα θέλει τους νέους σαν πρόβατα, αλλά σαν σκεπτόμενα και με ικανότητα αμφισβήτησης, όντα.
Όργανα του Συλλόγου:
Γενική Συνέλευση (…γνωστή ως Γ.Σ.) 

Είναι το ανώτερο αποφασιστικό όργανο του Συλλόγου. Στην Γ.Σ. συμμετέχουν το σύνολο των φοιτητών της Σχολής και είναι το μόνο πεδίο όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές απόψεις, να διαμορφωθούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές στο να αμφισβητούν και να διεκδικούν όσα τους ανήκουν Η Συνέλευση είναι το ζωντανό και αμεσοδημοκρατικό κύτταρο του Φοιτητικού Κινήματος, καθώς είναι μία διαδικασία οργανωμένη από τα κάτω ,στην οποία ο  καθένας, με ίσους όρους, έχει δικαίωμα να μιλήσει, να συζητήσει, να αποτιμήσει και να αποφασίσει.  Δε θέλουμε οι Γ.Σ. να είναι όργανα των παρατάξεων, ούτε Γ.Σ. που θα συγκαλούνται μία στο τόσο. Θέλουμε οι συνελεύσεις να γίνονται όσο το δυνατόν συχνότερα, ώστε να αποφασίζουμε συλλογικά για τα προβλήματά μας. Η Γ.Σ. συγκαλείται όταν αυτό ζητηθεί από ικανό αριθμό φοιτητών, είτε όταν έχει παρθεί σχετική απόφαση από το Διοικητικό Συμβούλιο, ή όταν η ημερομηνία έχει καθοριστεί στην προηγούμενη Γ.Σ..
Διοικητικό Συμβούλιο (…γνωστό ως Δ.Σ.)
Είναι εκτελεστικό όργανο του Συλλόγου στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι παρατάξεων ανάλογα με το ποσοστό που πήραν στις φοιτητικές εκλογές με την απλή αναλογική. Εμείς είμαστε ενάντια στη λογική αντιπροσώ­πευ­σης από τους  «πεφωτισμένους» που αναλαμβά­νουν να μιλούν εκ μέρους του Συλλόγου και μπορούν εύκολα να γίνουν οι «εκλεκτοί» συνομι­λητές του υπουργείου, της κυβέρνησης και των καθηγητών, υπερασπιζόμενοι τα δικά τους συμφέροντα. Παρόλα αυτά συμμετέχουμε σε αυτό για να διασφαλίσουμε ότι δε θα παίρνονται αποφάσεις αντίθετες  προς τη θέληση και τα συμφέροντα της πλειοψηφίας, όπως αυτά εκφρά­ζονται από τις Γενικές Συνελεύ­σεις.  Υποστηρίζουμε το «ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙ­ΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ», και όχι την αντικατάστασή αυτών από το Δ.Σ., γιατί μόνο μέσα από αυτές διαμορφώνονται συνειδήσεις, και όχι μία φορά το χρόνο από τις φοιτητικές εκλογές για την ανάδειξη του Δ.Σ.


    Για τους παραπάνω λόγους, εμείς παίρνουμε σαφείς αποστάσεις από όσα θα ειπωθούν από την διοίκηση της σχολής και τη στενά διαπλεγμένη μαζί της, συστημική δυνάμεις της ΔΑΠ και τους άλλους φορείς της αστικής πολιτικής εντός και εκτός της σχολής. Εμείς ευχόμαστε καλή χρονιά, με γνώμονα τους αγώνες και την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος. Σε μια εποχή που η νεολαία βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στο βούρκο της ανασφάλειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, θα ήταν θανατηφόρο, για εκείνη, να εγκλωβιστεί στο δόγμα του ατομικού δρόμου και της προσωπικής διαφυγής από την πραγματικότητα, ανεξαιρέτως τι έκφανση παίρνει. Η λύση για μας, δεν βρίσκεται στην αποξένωση και στην απομόνωση, βρίσκεται στους συλλογικούς αγώνες και στην ατέρμονη λαϊκή πάλη για εξασφάλιση και διεύρυνση των δικαιωμάτων μας. Η λύση δεν βρίσκεται στα ποτάκια, τις σημειώσεις και τον σάπιο τρόπο ζωής που προάγουν οι αστικές δυνάμεις, αλλά ούτε και στο να μείνουμε αμέτοχοι στη πολιτική ζωή και στην ενεργό δραστηριότητα του φοιτητικού συλλόγου και να κλειστούμε στον εαυτό μας. Η λύση βρίσκεται στην πίστη και στην πεποίθηση πως οι αγώνες νεολαίας και εργαζομένων απέναντι στο μαύρο μέτωπο Ε.Ε. – Κυβέρνησης μπορούν, πρέπει και θα νικήσουν.
   
  
Λίγα λόγια για μας…

Η            Ριζοσπαστική Αριστερή Τομή (Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ) είναι ένα ανεξάρτητο αριστερό σχήμα που μαζί με άλλα σχήματα σε ΑΕΙ-ΤΕΙ πανελλαδικά συγκροτεί την Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση. Είμαστε σχήμα, και όχι παράταξη – ιμάντας κάποιας πολιτικής γραμμής. Παλεύουμε για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους, για τα εργασιακά και μορφωτικά μας δικαιώματα, μέσα από συλλογικούς αγώνες, γιατί μόνο μέσα από αυτούς το φοιτητικό κίνημα μπορεί να πετύχει νίκες.

Αγώνες για: να μην πεταχτούν συμφοιτητές μας από τις εστίες, οι κατατακτήριοι να μπορούν να ‘εχουν δωρεάν συγγράμματα να μπορούμε να τρώμε όλοι και χωρίς διακρίσεις, δωρεάν στη λέσχη σίτισης ,δίχως τις
«απαιτούμενες» κάρτες. Για να μπορούν όλοι όσοι εργάζονται και σπουδάζουν ταυτόχρονα να μην χάνουν τα εργαστήρια και να μην κόβονται λόγω απουσιών.Για να μην πραγματοποιούνται σεμινάρια από οδοντιατρικές εταιρίες (π.χ. Oral-B), για να μην πληρώνουμε εμείς τα αναλώσιμα για τη σχολή μας, αλλά να μας τα παρέχει αυτή δωρεάν. Για να μην μετατρέψουν το κυλικείο σε άλλη ‘’αναγκαία΄’ κτιριακή υποδομή, διότι το κυλικείο είναι χώρος για τους φοιτητές, ώστε να μπορούν όχι μόνο να συναναστρέφονται, αλλά και να συζητούν, να πολιτικοποιούνται, να αισθάνονται τον εαυτό τους όχι ως μονάδα αλλά ως μέρος ενός συνόλου, που μαζί θα παλέψει για να επιβάλλει τα δικαιώματα του. Είμαστε από την αρχή στο πλευρό του δίκαιου αγώνα των διοικητικών, και παλεύουμε να μην απολυθούν και κανένας φοιτητής να μην πάρει τη θέση τους(π.χ. οι φοιτητές του 2ου έτους να μην αντικαταστήσουν την εργαλειοδοσία στις κλινικές). Παλεύουμε ενάντια στις διαγραφές και κάθε άλλη πτυχή του οργανισμού, κόντρα στη διάλυση του δημόσιου Πανεπιστημίου και την υποβάθμιση των σπουδών μας. Μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες, παίρνουμε αγωνιστικές αποφάσεις και βγαίνουμε στο δρόμο να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας και να παλέψουμε για το μέλλον μας. Στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων που απεργούν, όπως π.χ. οι καθαρίστριες ένα προηγούμενο διάστημα, επιδιώκουμε το συντονισμό με αγωνιζόμενους κλάδους και γνωρίζουμε ότι μόνο μαζί με το εργατικό, μπορεί το φοιτητικό κίνημα να αντιπαλέψει την βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ και να πετύχει νίκες.

Η               Ε.Α.Α.Κ.  είναι γέννημα και παράλληλα τροφοδότης των μαζικών και δυναμικών φοιτητικών αγώνων των
τελευταίων 20 χρόνων.




Η   Ε.Α.Α.Κ. είναι:
Ενιαία: γιατί παλεύει σε ΑΕΙ και ΤΕΙ μέσα από Γενικές Συνελεύσεις με κοινά αιτήματα, καταφέρνοντας να συνενώσει τους φοιτητές με τους σπουδαστές διεκδικώντας Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση με ένα πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο και όλα τα επαγγελματικά-εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Για δημόσια και δωρεάν παιδεία σίτιση - στέγαση για όλους. Ενάντια στους δύο κύκλους σπουδών, τις πιστωτικές μονάδες, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ), ενάντια στο μέλλον της ανεργίας και των μισθών πείνας που ετοιμάζουν Κυβερνήσεις-ΕΕ-ΔΝΤ, διεκδικώντας την ανατροπή τους και τα σύγχρονα δικαιώματα μας.

Ανεξάρτητη: από την πολιτική της κυβέρνησης- ΕΕ-ΔΝΤ και από την κυρίαρχη ιδεολογία που μας επιβάλλουν. Δίχως έτοιμες κομματικές γραμμές, αλλά μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, τα σχήματα σε κάθε σχολή και πανελλαδικά συντονιστικά, η Ε.Α. Α.Κ αποφασίζει πως παρεμβαίνει στις σχολές από τη σκοπιά των αναγκών και των δικαιωμάτων της νεολαίας και των εργαζομένων.

Αριστερή: Γιατί βλέπουμε γύρω μας ένα κόσμο που δεν ταιριάζει στις ανάγκες μας, που καταστρέφει τα όνειρά μας. Γιατί βιώνουμε την καταπίεση σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Γιατί παλεύουμε για την απελευθέρωση και βλέπουμε την ανατροπή ως την μόνη ρεαλιστική λύση, δίχως να αρκούμαστε απλά σε κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις. Γιατί αρνούμαστε τον ατομικό δρόμο και παλεύουμε να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις ακόμα και στα ατομικά προβλήματα. Γιατί δεν είμαστε άλλη μία αριστερά, είμαστε μία άλλη αριστερά.

Κίνηση: γιατί σε κάθε κινηματικό ραντεβού βρισκόμαστε στους δρόμους μαζί με τους εργαζόμενους, που πλήττονται κι αυτοί με το χειρότερο τρόπο, Μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις, με τις συνελεύσεις των εργαζομένων, μακριά από τη γραφειοκρατία. Για τα σύγχρονα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματά μας!




ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ…
    Η φοιτητιώσα νεολαία, λοιπόν, δεν παραδέχεται καμία ήττα της, όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν να παραδοθούμε. Άλλωστε, ο ίδιος ο ηρωικός αγώνας της Γαλλικής νεολαίας και των εργαζομένων το προηγούμενο διάστημα, καταδεικνύει πως τίποτα δεν έχει κριθεί – τίποτα δεν έχει τελειώσει. Τα κοινωνικά ρήγματα ανά τον κόσμο δεν έχουν και δεν μπορούν να κλείσουν τόσο εύκολα. Η λαϊκή οργή και αγανάκτηση για τον οικονομικό στραγγαλισμό των λαών ανά τον κόσμο, τις αυξανόμενες πολεμικές επιχειρήσεις και τα τεράστια κύματα προσφυγιάς όχι απλά δεν πρέπει να κοπάσει, αλλά πρέπει να μετουσιωθεί σε οργανωμένη πολιτική έκφραση με συγκροτημένο πολιτικό σχέδιο το οποίο θα καταφέρει να κατακτά νίκες στο σήμερα. Μπορεί η κινηματική καθίζηση των τελευταίων χρόνων να έχει επιδράσει εντός του φοιτητικού κινήματος αλλά τα ιδιαίτερα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της νέας γενιάς χαρίζουν απλόχερα  ελπίδα πως η νεολαία μπορεί να ξαναβγεί στο προσκήνιο και να πρωτοστατήσει στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, σαν φορέας μιας νέας πολιτικής – κοινωνικής – πολιτισμικής ταυτότητας. Μιας ταυτότητας σύγχρονης, που θα εκφράζει τις ανάγκες της νεολαίας στην δοσμένη χρονική περίοδο και τον τρόπο με τον οποίο αυτές διακλαδίζονται με την κοινωνία και τις παραγωγικές δυνατότητες του σήμερα. Μιας ταυτότητας μαχητικής και επαναστατικής, που δεν θα εγκλωβίζεται στη γραφειοκρατία των αστικών κομμάτων και των συνδικαλιστικών τους εργαλείων, αλλά εντούτοις θα βρίσκει νέες μορφές παραγωγής και προαγωγής πολιτικού λόγου, νέες δομές οργάνωσης και συγκρότησης.
     Στο πρόταγμα της υποταγής στην κυρίαρχη αφήγηση, και στην λογική του ΤΙΝΑ (There Is No Alternative)  εμείς απαντάμε με ένα αντι-πρόταγμα διαρκών αγώνων για την επιβολή των συμφερόντων των «από τα κάτω». Μέσα από τα δικά μας όργανα πολιτικής – επιβολής, μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες των ανασυγκροτημένων φοιτητικών συλλόγων δηλ. τις γενικές συνελεύσεις και το Μόνιμο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων η νεολαία μπορεί και πρέπει να οργανωθεί και να αγωνιστεί, στο πλευρό του λαού, για την εξασφάλιση και διεύρυνση σε ΜΟΡΦΩΣΗ: σφαιρική και ολόπλευρη προσαρμοσμένη στις ανάγκες της κοινωνίας και όχι της αγοράς. ΔΟΥΛΕΙΑ: πάνω στο αντικείμενο που σπουδάζουμε με πλήρη και εξασφαλισμένα εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστικές ελευθερίες για όλους, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία. ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ: ενάντια στην κρατική καταστολή και στη φασιστική απειλή, ελευθερίες για μόρφωση και εργασία.

. Ήρθε η ώρα να συντρίψουμε τον κόσμο που πάνε να διατηρήσουν, και στα απομεινάρια του να χτίσουμε τον δικό μας κόσμο, βασισμένο όχι σε νόμους αγοράς και κερδοφορίας αλλά στις ανάγκες και στις επιθυμίες μας!

το blog μας: http://rateaak.blogspot.gr/
η σελίδα μας: www.facebook.com/rat.eaak?fref=ts


Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Σιγά μη φοβηθώ…

         
ΤΟ                             Ο φασισμός τις μέρες μας χρησιμοποιείται ως το μακρύ χέρι του συστήματος κυρίαρχα με δύο μορφές: 1) ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ: Με το πρόσχημα αντιδράσεως σε πολιτικά ή κοινωνικά γεγονότα που δεν ευνοούν τα συμφέροντα ή απλά τη βολή τους (βλέπε άνοδο φασιστικών πρακτικών απέναντι στις ροές των προσφύγων) και 2) ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ: σε αυτόν κυριαρχεί ο φόβος για ό,τι συμβαίνει σήμερα. Ανοχή και παθητικότητα λοιπόν. Έτσι εδραιώνεται η πρόκληση. Με την ανοχή των πολλών. Απόδειξη έρχονται να αποτελέσουν μια σειρά από οργανωμένες ή μη φασιστικές πρακτικές.
 Πάνε τρία χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το φασίστα Γιώργο Ρουπακιά, αναπληρωτή οικονομικό υπεύθυνο της οργάνωση της Χρυσής Αυγής στη Νίκαια. Δεν πρόκειται φυσικά για μια δολοφονία ανεξαρτήτου πολιτικού περιεχομένου, αφού ο Παύλος Φύσσας μέσω τη μουσικής του μιλούσε για τους πρόσφυγες, τους μετανάστες, τη βία του κατεστημένου και είχε αναπτύξει γενικότερα έντονη αντιφασιστική δράση. Ωστόσο οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί 3 χρόνια μετά τριγυρνούν ανενόχλητοι, υπό την “αιγίδα” της ελληνικής αστυνμίας (σημειώνεται ότι η δολοφονία του Παύλου έγινε παρουσία της αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ και ότι η δίκη ακόμα εκκρεμεί) και της κυβέρνησης, ενώ οι βουλευτές της Χ.Α. Ρουπακιάς, Κασιδιάρης, Παναγιώταρος, Μίχος αφέθησαν ομόφωνα ελεύθεροι με δικαστική απόφαση.
Η κτηνωδία όμως μεταφέρεται στο σήμερα! Με κατάληψη απείλησε ο Σύλλογος Γονέων και κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιόκαστρου σε περίπτωση που προωρήσει η ένταξη των παιδιών προσφύγων στο σχολείο, καταπατώντας αυθαίρετα το αναφαίρετο δικαίωμα κάθε παιδιού στη μόρφωση και την εκπαίδευση, με ένα σύλλογο διδασκόντων να “νίπτει τας χείρας του” προκειμένου να μη διακινδυνέψει τη θέση του. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και ο Δήμαρχος του Ωραιόκαστρου που παρέτρεπε πολίτες να εισβάλλουν σε κατοικίες προσφύγων. Και όσο ο εν λόγω “αξιωματούχος” είναι ελεύθερος, ο Δήμαρχος της Πάτρας δικάζεται γιατί δεν παραχώρησε το λόγο στη Χρυσή Αυγή κατά το Δημοτικό Συμβούλιο!!!
Το κράτος συνεχίζει να αυταρχοποιείται μαζί με τα παραπάνω και με τις τελευταίες τροποποιήσεις τους εργασιακού νόμου, που εντάσσονται στην επόμενη αξιολόγηση των εκμεταλλευτων ευρωπαίων και αποτελούν προαπαιτούμενα για την επόμενη δόση. Οι αλλαγές αφορούν περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, το δικαίωμα του εργοδότη στην αντι-απεργία (LOCK OUT), την απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, περικοπές μισθών και ίσως το πιο πρωτάκουστο την ίδρυση εργατικού σωματείου μόνο ύστερα από άδει του εργοδότη.
Για εμάς τα παραπάνω δεν είναι ξέχωρα καθώς το κεφάλαιο χρησιμοποιεί κάθε αθέμιτο μέσο για να εξασφαλίσει τα συμφέροντά του. Από το φασισμό μέχρι και τον τελευταίο κρατικό μηχανισμό που το ίδιο φυσικά έχει ιδρύσει. Αυτό το σκοπό εξυπηρετεί η Ε.Ε. και πόσο μάλλον οι εκάστοτε απανταχού κυβερνήσεις.
ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΞΕΧΕΙΛΙΣΕ! Στους αγώνες που δίνει ο λαός και οι εργαζόμενοι σήμερα είναι χρέος της γενιάς μας να γίνουμε οργανικό κομμάτι τους. Να κάνουμε ξεκάθαρο πως εμεί οι φοιτητές είμαστε μπροστά και παλεύουμε μαζί με το υπόλοιπο λαϊκό κίνημα για τα συμφέροντα μας.  Το Σάββατο δεν τελειώνει τίποτα. ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΡΕΦΕΙ!
ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 17/8 ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ στις 18.00 στην Παναγή Τσαλδάρη!
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!!!
Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.