ΠΕΡΙ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Ο ΛΟΓΟΣ...
Σε μια συγκυρία όπου η κυβέρνηση ¨μαγειρεύει¨ με την Τρόικα και την Ευρωπαϊκή Ένωση τα νέα μέτρα που έρχονται να τσακίσουν όποιο εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα έχει απομείνει, μέσα στα Πανεπιστήμια υπάρχει τεράστιος αναβρασμός με την ψήφιση των Συμβουλίων Διοίκησης που έρχονται να βάλουν οριστικό τέλος στο δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.Παρά τις επαναλαμβανόμενες διαδικασίες που προκήρυξαν και παρά τις εφορευτικές επιτροπές που είχαν ορίσει για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας(ένας από αυτούς είναι και καθηγητής της δικής μας σχολής!) βρήκαν απέναντί τους τους φοιτητές που μπλόκαραν τις διαδικασίες και απάντησαν πως δε συναινούμε στη διάλυση του πανεπιστημίου αλλά αντιδρούμε, μπλοκάρουμε τα συμβούλια διοίκησης και αγωνιζόμαστε για το πανεπιστήμιο που μας αξίζει και αρνούμαστε το πανεπιστήμιο που μας ετοιμάζουν που δεν είναι παρά ο προθάλαμος για την εργασιακή ζούγκλα που ακολουθεί.
Πληθώρα φοιτητικών συλλόγων μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις έχουν πάρει αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στο νόμο που έρχεται να διαλύσει το Πανεπιστήμιο και ενάντια στα συμβούλια διοίκησης γιατί είναι αυτά που θα φέρουν:
1.τη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστήμιου μέσω της επιβολής διδάκτρων, την περικοπή των δωρεάν συγγραμμάτων(που αποτελεί και όρο του πακέτου νέων μέτρων),την κατάργηση των φοιτητικών παροχών(σίτιση ,στέγαση) αλλά και το κλείσιμο – συγχωνεύσεις ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα προωθείται η συνεχής υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, οι απολύσεις προσωπικού και οι μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια.
2.τη διαμόρφωση ενός ακόμα πιο αντιδραστικού μοντέλου διοίκησης και λειτουργίας των ιδρυμάτων. Η σύνδεση χρηματοδότησης – αξιολόγησης και ο διορισμός των νέων διοικήσεων από τα Συμβούλια Διοίκησης διαμορφώνουν ένα ευνοϊκό πεδίο για την προώθηση – υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής στα πανεπιστήμια αλλά και τον καλύτερο έλεγχο τους από τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση νομοθετεί το φόβο της απέναντι στο Φοιτητικό Κίνημα καθώς ο νέος νόμος προβλέπει ότι, αν δεν πραγματοποιηθούν δύο φορές οι εκλογές (λόγω των φοιτητικών κινητοποιήσεων προφανώς), γίνεται εκλογή με επιστολική/ηλεκτρονική ψήφο και εάν δεν πραγματοποιηθεί και με αυτό τον τρόπο, ακολουθεί υποχρεωτικός διορισμός των αρχαιοτέρων καθηγητών του ιδρύματος.
3.την πλήρης κατάργηση των πτυχίων μας και το τσάκισμα των δικαιώματα της νεολαίας σε εκπαίδευση και εργασία. Η κατάργηση των πτυχίων , η προώθηση της δια βίου μάθησης με σεμινάρια υψηλού κόστους για την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά και η διαμόρφωση ευέλικτων προγραμμάτων σπουδών είναι το συμπλήρωμα της κυρίαρχης πολιτικής που προωθεί την ευέλικτη απασχόληση, τη μαζική ανεργία και τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζόμενου χωρίς δικαιώματα.
4.την επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου με την είσοδο εταιριών στις σχολές και τον καθορισμό της παρεχόμενης γνώσης με βάση τις ορέξεις των manager.Οδηγεί έτσι τα πανεπιστήμια στην πλήρη εναρμόνιση με τους κανόνες της αξιολόγησης από τις δυνάμεις της αγοράς, ενώ παράλληλα πιέζει τα ιδρύματα στην αναγκαστική αναζήτηση χρηματοδότησης από ιδιώτες οι οποίοι αποκτούν ακόμη και δικές τους έδρες!
5.την εντατικοποίηση της φοιτητικής καθημερινότητας και την πειθάρχηση των φοιτητών: Διαγραφή φοιτητών στα ν+2 χρόνια ή μετά την επανειλημμένη αποτυχία σε ένα μάθημα και πειθαρχικά μέτρα εναντίον των φοιτητών. Προαπαιτούμενα, αλυσίδες μαθημάτων, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα αυταρχικό πανεπιστήμιο, χωρίς γενικές συνελεύσεις που κανένας δεν θα μπορεί να το τελειώνει αν δουλεύει.
Η υποχώρηση, αλλά και η όποια διαλλακτική στάση, μπροστά στη διαφαινόμενη εφαρμογή των αντιδραστικών αυτών σχεδίων, δε μπορεί παρά να σημάνει την πλήρη υποταγή της γενιάς μας στα σχέδιά τους.Ο αγώνας αυτός θα είναι αγώνας διαρκείας και μέσα από πολύμορφες δράσεις θα ανοίξουμε το ζήτημα της εκπαίδευσης στα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, θα παλέψουμε όλοι μαζί για να μην περάσει και αυτή η αναδιάρθρωση, θα ανατρέψουμε αυτούς που τολμάνε να μας κουνάνε το δάχτυλο και να μας λένε ότι θα πληρώσουμε ένα χρέος δικό τους κι όχι δικό μας. Το φοιτητικό κίνημα, οι αγωνιζόμενοι φοιτητές , είναι ώρα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, με πολύ πιο αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά από ότι στο παρελθόν. Είναι η μάχη της γενιάς μας άλλωστε… Να βγούμε νικητές!
Σε μια συγκυρία όπου η κυβέρνηση ¨μαγειρεύει¨ με την Τρόικα και την Ευρωπαϊκή Ένωση τα νέα μέτρα που έρχονται να τσακίσουν όποιο εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα έχει απομείνει, μέσα στα Πανεπιστήμια υπάρχει τεράστιος αναβρασμός με την ψήφιση των Συμβουλίων Διοίκησης που έρχονται να βάλουν οριστικό τέλος στο δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο.Παρά τις επαναλαμβανόμενες διαδικασίες που προκήρυξαν και παρά τις εφορευτικές επιτροπές που είχαν ορίσει για την ομαλή διεξαγωγή της διαδικασίας(ένας από αυτούς είναι και καθηγητής της δικής μας σχολής!) βρήκαν απέναντί τους τους φοιτητές που μπλόκαραν τις διαδικασίες και απάντησαν πως δε συναινούμε στη διάλυση του πανεπιστημίου αλλά αντιδρούμε, μπλοκάρουμε τα συμβούλια διοίκησης και αγωνιζόμαστε για το πανεπιστήμιο που μας αξίζει και αρνούμαστε το πανεπιστήμιο που μας ετοιμάζουν που δεν είναι παρά ο προθάλαμος για την εργασιακή ζούγκλα που ακολουθεί.
Πληθώρα φοιτητικών συλλόγων μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις έχουν πάρει αγωνιστικές αποφάσεις ενάντια στο νόμο που έρχεται να διαλύσει το Πανεπιστήμιο και ενάντια στα συμβούλια διοίκησης γιατί είναι αυτά που θα φέρουν:
1.τη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστήμιου μέσω της επιβολής διδάκτρων, την περικοπή των δωρεάν συγγραμμάτων(που αποτελεί και όρο του πακέτου νέων μέτρων),την κατάργηση των φοιτητικών παροχών(σίτιση ,στέγαση) αλλά και το κλείσιμο – συγχωνεύσεις ιδρυμάτων. Ταυτόχρονα προωθείται η συνεχής υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, οι απολύσεις προσωπικού και οι μισθοί πείνας για τους εργαζόμενους στα πανεπιστήμια.
2.τη διαμόρφωση ενός ακόμα πιο αντιδραστικού μοντέλου διοίκησης και λειτουργίας των ιδρυμάτων. Η σύνδεση χρηματοδότησης – αξιολόγησης και ο διορισμός των νέων διοικήσεων από τα Συμβούλια Διοίκησης διαμορφώνουν ένα ευνοϊκό πεδίο για την προώθηση – υλοποίηση της αντιδραστικής πολιτικής στα πανεπιστήμια αλλά και τον καλύτερο έλεγχο τους από τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Η κυβέρνηση νομοθετεί το φόβο της απέναντι στο Φοιτητικό Κίνημα καθώς ο νέος νόμος προβλέπει ότι, αν δεν πραγματοποιηθούν δύο φορές οι εκλογές (λόγω των φοιτητικών κινητοποιήσεων προφανώς), γίνεται εκλογή με επιστολική/ηλεκτρονική ψήφο και εάν δεν πραγματοποιηθεί και με αυτό τον τρόπο, ακολουθεί υποχρεωτικός διορισμός των αρχαιοτέρων καθηγητών του ιδρύματος.
3.την πλήρης κατάργηση των πτυχίων μας και το τσάκισμα των δικαιώματα της νεολαίας σε εκπαίδευση και εργασία. Η κατάργηση των πτυχίων , η προώθηση της δια βίου μάθησης με σεμινάρια υψηλού κόστους για την απόκτηση επαγγελματικών δικαιωμάτων αλλά και η διαμόρφωση ευέλικτων προγραμμάτων σπουδών είναι το συμπλήρωμα της κυρίαρχης πολιτικής που προωθεί την ευέλικτη απασχόληση, τη μαζική ανεργία και τη διαμόρφωση ενός νέου μοντέλου εργαζόμενου χωρίς δικαιώματα.
4.την επιχειρηματική λειτουργία του πανεπιστημίου με την είσοδο εταιριών στις σχολές και τον καθορισμό της παρεχόμενης γνώσης με βάση τις ορέξεις των manager.Οδηγεί έτσι τα πανεπιστήμια στην πλήρη εναρμόνιση με τους κανόνες της αξιολόγησης από τις δυνάμεις της αγοράς, ενώ παράλληλα πιέζει τα ιδρύματα στην αναγκαστική αναζήτηση χρηματοδότησης από ιδιώτες οι οποίοι αποκτούν ακόμη και δικές τους έδρες!
5.την εντατικοποίηση της φοιτητικής καθημερινότητας και την πειθάρχηση των φοιτητών: Διαγραφή φοιτητών στα ν+2 χρόνια ή μετά την επανειλημμένη αποτυχία σε ένα μάθημα και πειθαρχικά μέτρα εναντίον των φοιτητών. Προαπαιτούμενα, αλυσίδες μαθημάτων, υποχρεωτικές παρακολουθήσεις. Θέλουν να δημιουργήσουν ένα αυταρχικό πανεπιστήμιο, χωρίς γενικές συνελεύσεις που κανένας δεν θα μπορεί να το τελειώνει αν δουλεύει.
Η υποχώρηση, αλλά και η όποια διαλλακτική στάση, μπροστά στη διαφαινόμενη εφαρμογή των αντιδραστικών αυτών σχεδίων, δε μπορεί παρά να σημάνει την πλήρη υποταγή της γενιάς μας στα σχέδιά τους.Ο αγώνας αυτός θα είναι αγώνας διαρκείας και μέσα από πολύμορφες δράσεις θα ανοίξουμε το ζήτημα της εκπαίδευσης στα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας, θα παλέψουμε όλοι μαζί για να μην περάσει και αυτή η αναδιάρθρωση, θα ανατρέψουμε αυτούς που τολμάνε να μας κουνάνε το δάχτυλο και να μας λένε ότι θα πληρώσουμε ένα χρέος δικό τους κι όχι δικό μας. Το φοιτητικό κίνημα, οι αγωνιζόμενοι φοιτητές , είναι ώρα να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, με πολύ πιο αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά από ότι στο παρελθόν. Είναι η μάχη της γενιάς μας άλλωστε… Να βγούμε νικητές!
Ρ.Α.Τ.-Ε.Α.Α.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου